woensdag 26 mei 2010
Je onderscheiden en door het ijs zakken
Sabiene Uitslag scoort nog steeds in Twenterand. Nu is ze de meest sexy politicus van dit moment. Wat koop je daarvoor bij de aanstaande verkiezingsuitslag, nu bepaalde partijen steeds meer afgeschminkt worden. Niet de rankste, maar de sterkste schouders gaan de zwaarste lasten dragen, als het goed is. Sabiene doet helaas niet mee aan Next Top Model, of in haar geval de verkiezing tot Wiekes mooiste blondste, al zou Niek Erenst haar dolgraag voor de lens krijgen. Sabiene lijkt me als zeemeermin wel een mooi boegbeeld voor de aanstaande drakenbootrace. Kan ze mooi reclame maken voor Anne Marie lingerie. In tijdens van bezuinigingen word je toch soms uitgekleed.
De plaatselijke politiek staat in ieder geval in z´n hemd. De mond vol hebben over transparantie en dicht bij de kiezers staan en dan in een achternamiddag de atletiekbaan in Vroomshoop wegstrepen, het is en blijft onbegrijpelijk. Het is onbehoorlijk bestuur om een genomen besluit zomaar weg te poetsen, dat zonder de direct betrokkenen ook maar te horen. Zowel het CDA Twenterand als Gemeentebelangen Twenterand geven zo een verkeerd signaal af. IJsclubvoorzitter Fred Karsten hoor ik het al zeggen dat ze finaal door het ijs zakken. En gelijk heeft ie. Je hoort niet alleen te weten hoe de hazen lopen, maar ook dat hardlopers echt geen doodlopers zijn. Onbehoorlijk bestuur is als vloeken in de kerk van de gemeentepolitiek.
Op de website van TC Tubantia roeren nu opeens de tegenstanders van de locatie van een atletiekbaan in Vroomshoop zich. Veelal anoniem en dat is jammer en in feite laf. Kom er dan openlijk eerder voor uit dat je die baan niet op z´n plek vindt in Vroomshoop. Het komt ook zo respectloos over voor bestuurders van AV Twenterand, die het beste met de atletieksport voor hebben.
Katholiek Vroomshoop beleefde ook een vreugdevol en ook gedenkwaardig weekend. Eerst kreeg Harry Uitzetter de pauselijke onderscheiding Bene Merenti voor zijn jarenlange inzet binnen de leefgemeenschap St. Willibrord. Niet gauw krijgt iemand een ovatie tijdens een viering. Harry is daar ook de man niet naar, maar toch deed het hem veel. Hermanno Martino, zoals in de oorkonde staat, heeft z´n sporen verdiend en het mooie is dat ook echtgenote Wilma, de zonen Tom en Han en dochter Kim ook zo actief meedoen. Het drieluik kerk, de Smoezen en Sportlust is nog net niet heilig. Harry heeft zelfs al voor de politierechter gestaan, toen hij drie keer veel te hard reed op de weg van Vroomshoop naar het bisdom Utrecht. De rechter noemde Harry zelfs een gevaar op de weg. Nu zegt een niet ingewijde misschien iets in de trant van Dom Bis. Maar toch, dat tekent de gedrevenheid van Harry om iets voor elkaar te krijgen voor iets wat z´n hart heeft en wel de katholieke leefgemeenschap Willibrordus.
Onze Lieve Heer had een mooie timing in petto, want twee dagen na dit huldeblijk promoveerde het bijna 60 jarige Sportlust ook nog eens naar de vijfde klasse. Dan denk je terug aan pioniers aan Jans Zandbergen, Johan en Thea Ernst en aan Bernard Mertens en dan weet je dat dit een ideaal jubileumgeschenk is voor voorzitter Herman Haverkort c.s.
Deze week stond ook in het teken van het afscheid van Bernard Kobes, waarnemend burgemeester van de gemeente Twenterand. De cirkel is rond gekomen in zijn geliefde Vriezenveen, waar hij destijds als gemeenteraadslid begon. Het immense netwerk van Bernard Kobes bleek uit de keur aan gasten, waarbij verschillende Bekende Nederlanders. Maar ook verschillende Gewone Vroomshopers waren van de partij en uit alles bleek dat de afgelopen negen maanden vruchtbaar waren geweest als burgemeester en als burgervader.
We hopen dat Cornelis Visser zich ook zal manifesteren als een burgemeester met kennis van zaken en gevoel voor mensen. Roel Koster kreeg als kersverse locoburgemeester de ambtsketting omgehangen, over een politieke bliksemcarrière gesproken.
Mooi was ook dat de oud-burgemeesters van Den Ham en oud-Vroomshopers Hans van Overbeeke en Bert Meulman ook bij dit afscheid waren. Voeg hierbij de toespraak van wethouder Johan Oordt, de bijdrage van volksdichter Jan Lindenhovius en de leidende rol van de onderkoning Henk Veurink oet ´n Ham, ja, dan besef je opeens dat we een actief volk vormen. Maar dat wisten we al.
woensdag 19 mei 2010
Normaal in Vroomshoop en realistisch Twenterand
De megatenten langs de spoorlijn en de Stobbe zijn weer opgeslagen. Een soort culturele tempel, waarin zaterdag het zoveelste Bosrock-festival weer losbrandt. Dat is nog lang niet alles: op 5 juni is het Normaal in Vroomshoop en er het is ook oerend hard en deurdonderen op de Fet Vout Party. Ook gospelmuziek en de Kidsday ontbreken niet: ons dorp bruist weer volop en bij dit alles geldt: dit is normaal in Vroomshoop.
Deze week is het weer een wandelfeest met de avondvierdaagse. Na het zo onverwachte overlijden van animator Jan Kroeze op 20 december van het vorig jaar hebben zijn vrouw Alie en de kinderen het weer gewoon opgepakt en dat op bewonderswaardige wijze. Dat is de helemaal geest van deze (b)aardige Vroomshoper, die zich liet zien als een echte doener. Denkend aan Jan schiet me een gospel te binnen: “Walk in the light”.
Arriva ontfermt zich vanaf eind 2013 over de lijn Almelo-Mariënberg. Nieuwe treinstellen met zelfs eerste klassen en stewards is het lonkend en ronkend toekomstperspectief. En natuurlijke met een betere aansluiting in Mariënberg richting Zwolle en Hardenberg en het verdere hoge Noorden. Op voorhand zijn de protesten niet van de lucht, nu de opstapplaatsen Geerdijk en Daarlerveen lijken te sneuvelen. Dat is helemaal niet zo, maar alleen het idee al. Dan kun je toch beter het station van Vroomshoop sluiten, zo schreef zelfs een uiterst chauvinistische Daarlervener op de site van TC Tubantia. Tja, nu zijn weliswaar spoorwegen over dwarsliggers gebouwd, maar deze volslagen tunnelvisie is echt bedenkelijk.
Zelfs politieke partijen, zoals het CDA en de VVD roepen al moord en brand, voordat er zelfs een rookpluimpje wordt gezien. Puur populisme en stemmingmakerij. En als de aansluitng met Mariënberg nu eens onverhoopt gevaar loopt, dan staan inderdaad Geerdijk en Daarlerveen ter discussie. Per dag stapten in 2009 in Geerdijk 20 reizigers op. Daarlerveen doet het iets beter met 33 reizigers. Goede Middag en Alma, waar hebben we het over? Maar goed, zoals het er nu uitziet blijft niet alles hetzelfde, maar wordt het zelfs beter. Angst is en blijft een slechte raadgever.
Als opa maak je mooiste zaken mee, zoals het slagen van je kleinzoon voor het B-diploma zwemmen. In het overdekte zwembad in Vriezenveen werd het zwemmen er “ingestamperd” en onze kleinzoon kan zo door het snottergat. Als beloning kreeg hij van z’n ouders en klein doeltje compleet met net en een “torwand’. Dat is bekend van das Aktuelle Sportstudio en de uitdaging is de bal door zo’n gat te schieten. Natuurlijk moest Voetbal Opa am Ersten schiessen.. Zouden die heldhaftige verhalen over vroeger nog kloppen? Ik begreep dat m’n reputatie op het spel stond en opperste concentratie was geboden. Gelukkig: de bal vloog in het gat, net zoals onze kleinzoon er door gezwommen was. Nu word ik nog niet als een echte oude opa gezien, heeft ook z’n voordelen.
Na dit ludiek privé uitstapje naar de gemeentepolitiek in Vriezenveen, die afgelopen dinsdagavond memorabele momenten beleefde. Gemeentebelangen Twenterand en het CDA Twenterand , door Albert Engels, denkend aan de eerste informatieronde, zelfs als het Sociaal Democratisch Appel betitelt, leverden elk twee wethouders. De portefeuilles van de CDA’ers Johan Oordt (alleen nog ruimtelijke ordening en volkshuisvesting) en Jan Binnenmars (alleen nog zorg en onderwijs) zijn flink gereduceerd en de GBT’ers Roel Koster en André Idzinga krijgen als twee nieuwkomers direct de zwaarste portefeuilles in de maag gespitst, waarbij verkeer, milieu, financiën, sociaal cultureel werk en sport. Dat is bepaald niet realistisch verdeeld. Of is het meer een kwestie van verdeel en heers?
Ineens is daar vertrouwen tussen beide voormalige kemphanen, terwijl Nota Bene CDA-fractieleider Couzijn Bos het realistische coalitieakkoord niet ondertekend heeft. Wel deelde de politiek leider van het CDA opeens complimenten uit aan de nieuwe coalitie en even dacht ik dat er een groene kameleon in de raadszaal verschenen was. Er komen toch vier fulltime wethouders in deze financieel zorgelijke tijden: over voorbeeldfunctie gesproken. De coalitie diende daar ook direct een motie over in, maar bleef uiteraard met lege handen achter.
Het coalitieakkoord is vooralsnog flinterdun en bevat vooral goede voornemens. Het raadsbreed genomen besluit om een atletiekbaan in Vroomshoop te realiseren wordt ineens teruggedraaid en dat geld moet naar de centrumvisie Vroomshoop. Of was daar geen geld voor gereserveerd? Over reserves gesproken: die hadden de oppositiepartij zeker wat de coalitie betreft. Liberaal Trudy van Nederpelt, een van de weinig nog overgebleven Vrooomshoopse raadsleden, voorspelde dat dit verstandhuwelijk niet lang stand zal houden. De tijd zal het leren.
Het lijkt wel zaak voor de coalitiepartijen om met een goed afgewogen programma te komen met vooral concrete uitwerking als het om bezuinigingen gaat. Dan maken ze meer kans op acceptatie en draagvlak.
Hier is heel wat stuurmanskunst voor vereist en ook: overtuigingskracht en besluitvaardigheid. Op 1 juni wordt over realistische Twenterand gedebatteerd en dat wordt en heet avondje met een stadhuis op stelten. Dat geeft niet en dat hoort ook in de politieke arena. Om in de stijl van GBT-leider Albert Engels te blijven: als maar niet op de man wordt gespeeld.
Jammer is en blijft het dat Martha van Abbema van de Christen Unie als de bloem van het college niet meer als zodanig bloeit. De op afstand beste wethouder van het vorige college is tot de raadszetel gedegradeerd. Of gepromoveerd, dat wijst de komende periode uit, wanneer we nog het nodige van de oppositie mogen verwachten. Bij dit alles blijft het advies aan onze bestuurders: doe normaal en wie regeert zal dienen, wie dient regeert.
vrijdag 14 mei 2010
Een ramp komt zelden alleen
Een vliegramp krijgt echt een gezicht, als je de reacties ziet van de plaatsen waar de slachtoffers wonen. In diverse leefgemeenschappen wordt met piëteit gereageerd. En zo hoort het ook. Het klinkt misschien raar, maar dan gaat het echt leven. De autoriteiten in Libië haasten zich om te verklaren dat er geen sprake van terrorisme is. Ook een technisch defect wordt al heel snel uitgesloten bij de eigen vliegmaatschappij Afriqiyag Airways. Geen wonder, want het imago van het land staat ook op het spel.
Veeleer lijkt het toch zaak om aan de hand van gegevens van de zwarte doos het onderzoek over deze rampvlucht op een verantwoorde wijze te laten landen. Op miraculeuze wijze is er een overlevende: het 9-jarige jongetje uit Tilburg. Dat dit rioolratten van De Telegraaf hem in het ziekenhuis in Tripolis belden: het is toch ongehoord. Uit journalistiek oogpunt niet ethisch, wordt er dan voorzichtig geformuleerd. Hier past een ander oordeel: De Telegraaf gaat over lijken om de verkoopcijfers op te krikken en dat op een schandelijke wijze. Die reputatie heeft de krant van wakker Nederland al langer, maar hier zijn ze toch de grens van het fatsoen overgegaan.
De vuurwerkramp van Enschede van 13 mei 2000 werd deze week herdacht. Zelf had ik meer mensen verwacht bij het monument in Het Roombeek. Slijt zo’n herinnering zo snel? Gaan wij te snel over tot de orde van de dag? Als je de kleine duizend bezoekers van deze plechtigheid vergelijkt met de 70.000 feestvierende FC Twente-fans zijn de verhoudingen toch wel wat zoek. In Enschede waren de nacht na de herdenking vier slachtoffers te betreuren na een familiedrama. In India werd een bus met bruiloftsgangers geëlektrificeerd en vielen en niet lang daarvoor gebeurde hetzelfde met bezoekers, die van een crematie terug kwamen. Ook die bus raakte een elektriciteitskabel en de gevolgen waren daar ook rampzalig. Dan zie je dat in dergelijke landen de infrastructuur nog ver achter is.
Een financiële ramp van ongekende omvang met de Euro lijkt afgewend na de gigantische Europese miljardenlening aan Griekenland. Merkwaardig is en blijft dat geen van de Nederlandse opiniebladen daar dit weekend nauwelijks aandacht aan schenken. De aanstaand “Haagse” verkiezingen heeft blijkbaar iedereen in de greep. Zijn we een intern gericht land en een natie van navelstaarders geworden? Feit is wel dat grootste financiële crisis aller tijden in Europa lijkt et zijn afgewend. Solidariteit met zwakkere Europese lidstaten is bewezen en nu komt het aan op keiharde financiële afspraken, streng toezicht en een goed begrotingsregime.
Op defensie kan Nederland ook bezuinigen en dan is het een verademing om na al die politieke prietpraat de commandant der en opperbevelhebber strijdkrachten Peter van Uhm in het TV-programma van Pauw en Witteman te horen. Niks geen wollige taal, maar helder en realistisch uiteenzettend wat de missie in Afghanistan de afgelopen jaren heeft opgeleverd. De Afghanen moeten op eigen benen staan en daaraan wordt alles gedaan. Van Uhm verloor een zoon bij de gevechten met de Taliban. We weten ook in ons dorp Vroomshoop van zeer nabij wat dat teweeg brengt in de gezinnen. Dan pleit het voor Van Uhm, dat hij met karakter deze missie volbrengt.
Aan zulke mensen heeft ons land behoefte en niet aan mensen met een dubbele moraal. Zoals Jack de Vries, voormalig spindokter van het CDA, die de verleiding niet kon weerstaan en een langere periode vreemd ging met zijn gewezen adjudante. De Vries ontdooide niet op de juiste wijze. Voor zijn gedrag bestaat een mooie militaristisch aandoende term: schuinmarcheerder.
Uit de kazerne met die man, zou ik zeggen. Daar betalen we toch geen belasting voor. Een gedragscode geldt ook zeker voor de staatssecretaris, die helaas een dubbele moraal toonde.
Om over voorbeeldgedrag maar te zwijgen. Het Binnenhof kent zo z’n achterkamertjes, maar het moet toch geen lusthof worden.
Bij de CDA Twenterand blijft het ook maar onrustig, Nu komen een tiental, vooral uit Den Ham afkomstige, leden in geweer tegen beoogd wethouder Jan Binnenmars. Ook enkele kandidaten, die op de lijst van de gemeenteraadsverkiezingen stonden, laten zich niet onbetuigd.
CDA-voorzitter Huib Eshuis slaagt er maar niet in de kikkers in de kruiwagen te houden. Het zo verkeerd uitgevallen geflirt van nu nog boegbeeld Couzijn Bos met de Christen Unie is net een beetje verwerkt. Nu wordt onder de kreet “Ook gij Brutus!” Jan Binnenmars een dolk in de rug gestoken. Dat nog wel op 5 mei, bevrijdingsdag. Je vraagt je af, waarom de betreffende leden dat niet tijdens de eerder openbare vergadering van het CDA in den Ham hebben gedaan. En ook: waarom informeerde het CDA-bestuur de leden niet op transparante wijze over de coalitievorming, zoals Gemeentebelangen Twenterand dat wel deed?
Nu blijft het gissen waarom die 10 CDA-leden proberen om Jan Binnenmars van een tweede termijn als wethouder af te houden. Als je vindt dat hij het onvoldoende gedaan heeft, kom dan ook met harde en vooral objectieve bewijzen en doe dat tijdig. Mosterd na de maaltijd heeft nog nooit iets toegevoegd.
In ieder geval wacht dinsdagavond een heet politiek avondje bij de benoeming van de wethouders. Gaat de CDA-trein ontsporen of wordt er met de vier wethouders een dure wissel op de toekomst getrokken? Als men er niet uit komt is Arriva er nogvrijdag 7 mei 2010
Het grote goed, dat vrijheid heet
4 mei 2010: herdenken op de Dam, ’t is acht uur: de stilte valt
Geprevel, vreselijk geschreeuw, een bom? Een koffer valt
Gegil, iedereen weg, gestoord, verstoord, vluchten, paniek
De Koningin snel weggevoerd, is dit land echt ziek?
Koningin Beatrix, daar komt ze weer, ja, ze komt terug
Waardig, koninklijk, overtuigend en ze recht haar rug
Ze legt de krans samen met Prins Willem Alexander, zoals altijd
Vastberadenheid en moed, dat hebben we nodig in deze tijd!
Waardeloze zaken als discriminatie en intolerantie moeten het niet winnen
Laten we respect tonen voor de ander en daarmee vandaag beginnen
Waar de echte schreeuw om vrede, vrijheid en recht wordt gehoord
Daar heerst geen paniek, maar de echte vrede en rust voortaan.
Herdenken en vieren op dit Vredesplein, waar waardevolle stenen worden opgericht
Waar jeugd en jongeren zich ook uitspreken met beelden en gedichten
Waar ze ons de spiegel van vrijheid voorhouden, voorwaar:
Zo vieren we samen in Vroomshoop de vrijheid, dat na 65 jaar.
Dit gedicht werd afgelopen Bevrijdingsdag voorgedragen op het Vredesplein. Dat gebeurde in alle vrijheid, in alle vrede en in alle rust. De jeugd liet zich niet onbetuigd, zowel op 4 mei als op 5 mei, daarop mogen we trots zijn. Het geeft ook nieuwe accenten aan het herdenken en vieren. De ingetogen dans op de muziek van Marco Borsato (“Morgen zal het vrede zijn”) bij de herdenking was indrukwekkend.
Het project “Steengoed”, de vele gedichten en het meelopen met het bevrijdingsvuur doet je beseffen dat onze jeugd en jongeren bewust bezig zijn met 4 en 5 mei.
Stenen oprichten heeft zeggingskracht, denk aan de kerkhoven en aan het volk Israël. Die stenen herinneren aan bevrijding van onrecht en slavernij. Inderdaad: we hebben vastberadenheid en moed nodig. Wat zijn velen in de huidige samenleving toch angstig geworden. En ook gemaakt door de media. Wegkijken, stilzwijgen en ontkennen is van alle tijden, maar wordt nu steeds meer manifest. Angst is een slechte raadgever en leven in angst is niet bevrijdend.
Het getuigt van moed om er niet omheen te draaien, zaken bij hun naam te noemen en te zeggen waar het op staat. Noem het maar “rechtuut, rechtan”, maar met zo’n oprechte houding bereik je meer dan met pappen en nathouden of nog erger met huichelen.
In de lokale politiek zie je dat ook. Waar wethouder Martha van Abbema van de Christen Unie gewoon in alle nuchterheid eerlijk vaststelt dat zaken de afgelopen periode niet goed zijn gelopen en in de spiegel kijkt, doet fractieleider Gerjan Smelt weer juist het tegenovergestelde. Ach, nu kan hij opeens met de oppositierol leven. Smelt beseft niet dat transparantie is vereist en dat zijn naïviteit de CU buiten de coalitie heeft gehouden.
CDA-fractieleider, de andere mannenbroeder Couzijn Bos, wringt zich ook in allerlei bochten en gebruikt zelfs een eigen persconferentie om zichzelf schoon te praten.
Het zou van moed getuigen om de biezen te pakken als CDA-“fractielijder”, dit is niet meer geloof(w)aardig. Ben benieuwd wat er bij de volgende politieke barbecue door Smelt en Bos wordt besproken. In ieder geval is de grond heet onder de voeten.
Overigens blijf ik van mening dat vier wethouders niet kan. Kijk eens naar 2 wethouders in de gemeente Ommen, drie in Hardenberg (bijna 60.000 inwoners) en de afgelopen periode Twenterand met 3 wethouders. Voeg daar de op stapel staande bezuinigingen en onvermijdelijke aantasting van voorzieningen en subsidies en reductie van de ambtenaren bij en dan rest maar één conclusie: hooguit 3 wethouders in de gemeente Twenterand. Niet minder, maar zeker niet meer. Met name Albert Engels heeft dan heel wat uit te leggen.
Bevrijding was er ook in de voetbalsport, waar FC Twente na 45 seizoenen de landstitel veroverde. Getuige de emotionele reacties.lijkt het voetbal een vorm van religie aan te nemen. Geef het volk brood en spelen. Dat moet niet te gek worden.
“Helemaal niets in Amsterdam” wordt er dan gezongen door de aanhang van FC Twente. Dat vind ik nou helemaal niets. Geen respect voor de tegenstander, in dit geval Ajax, dat past niet bij de sport.
In de schaduw van FC Twente, maar zeker zo belangrijk voor Vroomshoop: de Boys is kampioen geworden en promoveert naar de tweede klasse. Dit vind ik vooral zo mooi voor medeoprichter en good-old Johan Elferink (87), die zijn cluppie nog steeds op de voet volgt. Zulke mensen gun je dit succes.
Laat ik deze gedenkwaardige week in stijl afsluiten met een veelzeggend bevrijdingssonnet, dat dorpsdichter Jan Lindenhovius uit Den Ham heeft voorgedragen op 5 mei op het Vredesplein in Vroomshoop.
De vijfde mei vormt voor ons land
Al jaren ’t ijkpunt in de tijd,
dat oorlog van de vrede scheidt,
ons samenbindt met hechte band
Ook wij worden bepaald steeds meer
bij ’t grote goed, dat vrijheid heet
dat ideaal en wilskracht smeedt
en ons doet waakzaam zijn, steeds weer.
Voor ons is vrijheid een begrip,
Zij staat voorop met dikke stip,
Zij is de basis, die ons schraagt.
Maar vrijheid, en wel wereldwijd
Dat is en blijft een helse strijd,
Een taak, die aller inzet vraagt,
Aanmelden bij Posts [Atom]