maandag 29 november 2010
Levend Vroomshoop en dat van alle kanten
Met de geboorte van het boek Levend Vroomshoop werd geschiedenis geschreven. In de dorpskroeg van Dick en Marijke Kremer waren de persweeën en de ontsluiting van het verleden voelbaar. In fraaie klederdracht gestoken Vroomshoopse vrouwe Freija bracht een zevenling binnen. Zie had ter een zere boek van, maar wilde Levend Vroomshoop per se openbaren.
De boeken kwamen inderdaad uit de luiers en burgemeester Cornelis Visser ontving het eerste exemplaar uit handen van de levendige voorman Bert Dorresteyn en nestor-schrijver Bonne Rauhé. Zes grotere sponsors namen ook het eerste boek in ontvangst, zodat zeven als getal van de volheid gold. Onze burgervader had lovende worden over zijn Vroomshopse zonen en dochters. “Initiatiefrijk en bij evenementen altijd van de partij”en die woorden klonken de Vroomshopers als muziek van De Harmonie van meneer Leus in de oren. Het boek van een kilo zwaar verbindt verleden en heden en ook de toekomst van ons kanaaldorp aan elkaar. In het boek worden we als een tikkeltje eigenzinnig betiteld wat mij betreft een geuzennaam. Mooi was het ook, dat oud-burgemeester Helmer Koetje en Cees Bos als inspiratiebronnen met name werden genoemd bij de presentatie van het boek “Levend Vroomshoop, een veelzijdig kanaaldorp in woord en beeld”.
Helmer Koetje daagde bij de expositie “Bekiek het maar”in juni 2009 de organisatoren uit om op een toegankelijke wijze geschiedenis te beschrijven en in beeld te brengen. Van het boek “Vroomshooopse geschiedenissen” van Cees Bos is ook dankbaar gebruik gemaakt. Natuurlijk staan er wat foutjes in het lijvige boek met z’n 300 bladzijden, maar een kniesoor die daar op let. Bovendien is en blijft het mensenwerk en zo kon het gebeuren dat per ongeluk een foto van de oude openbare school afgebeeld staat in plaats van de katholieke school aan de Geerdijk. Mis dus, al kennen ze dat in die omgeving. Wie weet kan dat met een tweede druk hersteld worden, want de verkop van het boek, met schitterende foto’s van onze plaatsgenoot Rene Alberts, loopt als een trein.
Een klein bericht dat tot nadenken stemt. Met Jaap Beekman (Maurits) uit Zwolle is het laatste lid van de verzetsgroep Stegeren ons ontvallen. Weer een stukje historie en deze marconist, ook bekend in Kloosterhaar, van de berichten voor Grote Jan, is in wezen de dropping voltooid. En gelukkig niet voltooid verleden tijd en daarom is het zo belangrijk dat boeken als Levend Vroomshoop geschreven worden.
De viering van 75 jaar Baptisten gemeente van Vroomshoop was, hoe kan het ook anders, opwekkend. Oud-Vroomshoper Daan Kroeze uit Nieuw Buinen, bevlogen zoon van evangelist bakker Piet Kroeze, bracht het levende brood. Met zijn band speelde hij prachtige en ook gevoelvolle liederen. Voorganger Jaap van der Zeeuw was het opgevallen dat verschillende kerkgenootschappen elkaar in Vroomshoop zo goed weten te vinden. Dat had hij nergens anders meegemaakt. Makkelijk zat: dat hoort bij Vroomshoop.
Hier kan veel, zoals een heuse rockdienst in de gereformeerde Irenekerk met U2. Duizend, vooral jongeren in de kerk en op last van de brandweer mochten er niet meer bezoekers in. De slang heeft weer gesproken, maar nu op een veilige manier.
De komst van minister Ivo Opstelten naar het 50-jarige Ikvo gaf ook een veilig gevoel. Voormannen als Henk Schuurman, Herman Haverkort, Gerrit Visser en Willy Pigge en hun bestuursleden van de Ikvo verdienen een grote pluim.
Industrieel Vroomshoop zorg voor werkgelegenheid en maatschappelijk ondernemen wordt ook in de praktijk gebracht. Dat door stevig aan te pakken en de handen uit de mouwen te steken: net zoals Opstelten doet.
vrijdag 19 november 2010
We vormen met z’n allen een hechte gemeenschap
Hoera: Twenterand krijgt zomaar 2,8 miljoen Euro kado. Cogas geeft inderdaad gas en president Auke Koops van ’t Jagt heeft er weer een commissariaat bij. Scheelt ook weer aan wachtgeld voor deze oud-wetsjouwer. Auke merkte al tijdens zijn bestuurlijke loopbaan op, dat hij veel potjes op het vuur had. Inderdaad: dat geeft veel energie. Dat legt de gemeente Twenterand geen windeieren, al blijft het merkwaardig dat een Nutsvoorziening zo ontiegelijk ruim in haar jasje en er warmpjes bij zit. Privatiseren en marktwerking hebben hun schaduwkanten, die de kleine man in de portemonnee treffen.
Nu het multifunctioneel centrum, klinkt veel beter dan activiteitencentrum, er eindelijk aan lijkt te komen in Vroomshoop, komen er zo wat centen vrij voor een volwaardige tribune. De gemeente Twenterand hoeft niet voor en dubbeltje op de eerste rang te zitten, nu Mijande Wonen de echte risicodrager wordt. Toch mooi, dat de centrumvisie van Vroomshoop na al die jaren eindelijk wordt gerealiseerd en ik zie uit naar de besluitvorming in de raad van december. Het MCC is kats uitgewoond en de oude Mavo, het Front, kent weliswaar geen enkele Semtt-vrees wat cultuur betreft, maar toch.
Nieuwbouw is echt nodig in Vroomshoop, waar het bruist van de activiteiten. Zoals Han Pape terecht schrijft in De Roskam: “Vroomshoop verdient het als het culturele centrum van Twenterand”.
Chris Walraven van de VVD is ervan overtuigd dat het college van burgemeesters en wethouders ten tijde van de begrotingsbehandeling al wist van de meevaller van Cogas. In dat licht bezien leek het dan vreemd met zo’n zwaar pakket aan bezuinigingsvoorstellen te komen. Anderzijds: vlees op de botten lijkt wel nodig, gelet op de inktzwarte financiële wolken van 2012 en latere jaren. In dat perspectief is ook het devies voor het multifunctionele centrum van Vroomshoop: nu of nooit. Uitstel leidt nu zeker tot afstel. Daarom: Vroomshopers aller veengebieden, verenigt u!
Martha “Hamster”van Abema schrijft in haar weblog over de atletiekbaan rake dingen. Ze noemt date en voorbeeld van onbehoorlijk bestuur. Een eenmaal genomen besluit “zomaar” terugdraaien: het blijft op z’n zachtst gezegd merkwaardig. Je moet wel weten hoe de hazen lopen, anders ben je het haasje, zoals het Vroomshoopse smaldeel van de atletiekvereniging Twenterand.
Delta FM maakt melding van mogelijk drie interruptiemicrofoons en raadslid en GBT-kroonprins Mark Paters wil het debat wat levendiger maken. Dat is nog eens een van de Paters met een missie en toegegeven: het is een goede gedachte. Voorzichtigheid is troef in de raad en met meel in de mond praten en dodelijke fractiediscipline kunnen raadsvergaderingen in Vriezenveen dodelijk saai maken. Stadhuis op stelten hoeft niet direct, evenals PVV-toestanden. Maar toch: het kan wat gewaagder en snediger en ad rem met echte debatten.
Dat Delta FM ook Martha van Abbema aanmoedigt om van die microfoons gebruik te maken, omdat ze toch maar de frustraties van zich afschrijft, vind ik een onterechte conclusie. Deze strijdbare Martha, niet voor niets aangemerkt als een van de Twentse topbestuurders, maakt van haar hart geen moordkuil en gebruikt de moderne digitale middelen. Dat verdient respect.
Datzelfde geldt ook voor de jarenlange inzet van Betsy de Groot-Nijenhuis, die na een ziekte op 10 november 77-jarige leeftijd overleed. Veel heeft Betsy betekent voor de vrouwenemancipatie, voor achtereenvolgens de NCVB en Passage. Betsy noemde de zaken ook bij naam en nam daar de leiding waar dat nodig was. Dankzij haar en anderen hebben de Vroomshoopse vrouwen de plaats veroverd, die ze volop verdienen. Marinus de Groot en zijn kinderen en kleinkinderen wens ik veel sterkte toe om dit grote verlies te dragen.
Zo gebeurt er van alles in ons dorp, waar jonge mensen zoals Henri Jansen en Jan Muis, beiden nog maar 43 jaar jong, onverwacht sterven. Dan blijkt dat we met z’n allen een hechte gemeenschap vormen. Dan weerklinken naast psalmen en gezangen ook levensliederen van Jannes en Frans Bauer in de kerk en dat beroert ook de harten. Zo leven we mee met elkaar en dat maakt een leefgemeenschap ook sterk.
Doorleefd dus en dat is ook terug te vinden in het boek ”Levend Vroomshoop, een veelzijdig kanaaldorp in woord en beeld”. Volgende week vrijdag is het zover en dan wordt het rijk geïllustreerde boek met 300 bladzijden voor en door Vroomshopers gepresenteerd in het café van Dick en Marijke Kremer. Bij de voorinschrijving zijn al 700 boeken als warme broodjes over de toonbank gegaan. Een bewijs temeer, dat de Vroomshopers echt interesse hebben in hun eigen geschiedenis. De wortels van het verleden worden herkend en een goede boom van Vroomshoop draagt ook vruchten, nu en in de toekomst. Op deze veengrond lijkt het soms wat los zand en een smeltkroes, maar vergis je niet. De diamant in Twenterand is keihard en tegelijkertijd veelkleurig: een lust voor het oog.
woensdag 3 november 2010
Ontzie de kwetsbaren bij de bezuinigingen
Enkele lezers van deze column hebben recht op een reactie. Allereerst Florijntje, die naar mijn mening vraagt over de opvatting van de PVV, om de Koningin uit de regering te verwijderen.
Ze wordt dan tot super lintjes doorknipper gedegradeerd. Ach, sinds koningin Beatrix in een van haar kersredes terecht pleitte voor meer verdraagzaamheid, is de relatie tussen ons staatshoofd en PVV-leider Geert Wilders bekoeld. Wilders was en is ervan overtuigd dat Koning Beatrix op hem doelde als prediker van intolerantie en als pleitbezorger het vergroten van tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen. Maar waarom? Wat is erop tegen om de harmonie en synergie na te streven in een maatschappij, die merkbaar last heeft van egoïsme, narcisme en individualisme. Koningin Beatrix zeg ik na: het roer moet om, we moeten weer een echte samenleving willen vormen met ook respect voor elkaar.
Geert Wilders voelde ook met de kabinetsformatie tegenwerking van Hare Majesteit, die vertrouwelingen als informateurs naar voren schoof. De PVV wil nu de ultieme wraak en wil korten op de budgetten voor het Koninklijk Huis. Wraak en revanche, dat past bij het oude testament en bij Israel, dat in Bram Moszkowicz en Geert Wilders zulke vurige pleitbezorgers heeft. Israël kan blijkbaar niet anders om zich de vijanden in het Midden Oosten zich van het lijf te houden. Oog om oog en rand om tand dus en dat belemmert ook een dialoog met de Palestijnen. Dat pleit niet voor Mozkowicz die raadsheren al verdacht vindt als ze in zijn ogen anti-Israël zijn. Op zijn beurt pleit Wilders voor de nederzettingen in Palestijns gebied. Dat is geen shalom. Muren tussen volkeren zijn nooit goed en geweld eindigt waar liefde begint.
Een reactie op de laatste column suggereerde dat niet de juiste informatie was gegeven over de blauwe bakken bij de papierinzameling. De waarheid is belangrijker dan feiten, zei Frank Lloyd Wrigt al eens. Deze brugwachter heeft met onderhandelaars van een vereniging gesproken, die zich overvallen wisten door de gemeente. Natuurlijk is er overlegd, maar de mededeling om een eerder genomen besluit in te trekken, kwam als een donderslag bij heldere hemel en niet echt gemotiveerd. Dat Gerjan Smelt van de CU constateert dat de Vroomshopers niet serieus met de afvalscheiding omgaan en het zomaar in de grijze bak kieperen, is voor zijn rekening. Wel dom natuurlijk om zo te generaliseren en ook te stigmatiseren. Het gaat over een grijze bakken, maar in dit geval twijfel ik meer aan de grijze cellen van deze politicus.
De burgers en verenigingen liepen deze week te hoop in het gemeentehuis in Vjenne. Hoera, de democratie leeft, net zoals in de gemeente Ommen, waar burgers en organisaties zelf met bezuinigingsvoorstellen kunnen komen. Wethouder Ko Scheele uit Ommen stelt terecht vast dat de gemeente vooral een regisseur is en dat het echt gebeurt in de samenleving.
Toch krijgt de gemeente Twenterand van het rijk en ook van de eigen burgers (denk aan de OZB) de middelen om vorm en inhoud te geven aan een gezonde levensloopbestendige gemeente. We krimpen qua bevolking en ontgroenen ook nog eens in hoog tempo. Daarom is het meer dan ooit nodig dat de lokale gemeenschappen bruisen en dat naast werkgelegenheid ook sport en cultuur tot leven komen.
Stilstaand water betekent de dood in de pot. En ook: het achterstandsbeleid mag zelf niet op achterstand komen. Op zaken als kinderopvang, spelotheek, bestrijding van taalachterstanden en logopedie wordt te fors bezuinigd door de rekenmeesters van Twenterand. Maatschappelijk werk en de stichting jeugd en gezin dreigen ook het kind van de rekening te worden. Datzelfde geldt voor de stichting de Klup Twente, die met 8 beroepskrachten en met 450 vrijwilligers aan 800 deelnemers met een beperking sport en spel aanbiedt. Den denk je: wat is dat voor club boekhouders aan het Manitobaplein, die zelfs deze kwetsbare medeburgers figuurlijk laat zwemmen.
En dan de korting op het groenonderhoud van € 340.000,--, kun je niet zo maar wegschoffelen. Ook Larcom-medewerkers zien straks meer geraniums dan gras en perspectief. Dan valt toch moeilijk uit te leggen dat er zo nodig, om het evenwicht tussen Gemeentebelangen en het CDA te bewaren, er per se vier wethouders moesten komen. Dit is echter de komende jaren een realistisch politiek gegeven, ingegeven door de lokale democratie. Dat ontslaat de gemeenteraad niet van de verplichting om de pijn eerlijk te verdelen en hen te ontzien, die onze steun echt nodig hebben.
Laten we niet in mineur eindigen, want de Malletband van De Harmonie Vroomshoop sloeg afgelopen weekend haar slag. Veertig jaar geleden waren de roffels voor het eerst te horen en de drumband ging al direct met slaande en vliegende trom door Vroomshoop. Nu komt er meer show aan te pas, maar de basis blijft: ritme en akkoord. Dit is natuurlijk vanaf 27 november terug te zien en te lezen in het grote Vroomshoop-boek, want harmonie hoort toch bij ons kanaaldorp.
Ze wordt dan tot super lintjes doorknipper gedegradeerd. Ach, sinds koningin Beatrix in een van haar kersredes terecht pleitte voor meer verdraagzaamheid, is de relatie tussen ons staatshoofd en PVV-leider Geert Wilders bekoeld. Wilders was en is ervan overtuigd dat Koning Beatrix op hem doelde als prediker van intolerantie en als pleitbezorger het vergroten van tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen. Maar waarom? Wat is erop tegen om de harmonie en synergie na te streven in een maatschappij, die merkbaar last heeft van egoïsme, narcisme en individualisme. Koningin Beatrix zeg ik na: het roer moet om, we moeten weer een echte samenleving willen vormen met ook respect voor elkaar.
Geert Wilders voelde ook met de kabinetsformatie tegenwerking van Hare Majesteit, die vertrouwelingen als informateurs naar voren schoof. De PVV wil nu de ultieme wraak en wil korten op de budgetten voor het Koninklijk Huis. Wraak en revanche, dat past bij het oude testament en bij Israel, dat in Bram Moszkowicz en Geert Wilders zulke vurige pleitbezorgers heeft. Israël kan blijkbaar niet anders om zich de vijanden in het Midden Oosten zich van het lijf te houden. Oog om oog en rand om tand dus en dat belemmert ook een dialoog met de Palestijnen. Dat pleit niet voor Mozkowicz die raadsheren al verdacht vindt als ze in zijn ogen anti-Israël zijn. Op zijn beurt pleit Wilders voor de nederzettingen in Palestijns gebied. Dat is geen shalom. Muren tussen volkeren zijn nooit goed en geweld eindigt waar liefde begint.
Een reactie op de laatste column suggereerde dat niet de juiste informatie was gegeven over de blauwe bakken bij de papierinzameling. De waarheid is belangrijker dan feiten, zei Frank Lloyd Wrigt al eens. Deze brugwachter heeft met onderhandelaars van een vereniging gesproken, die zich overvallen wisten door de gemeente. Natuurlijk is er overlegd, maar de mededeling om een eerder genomen besluit in te trekken, kwam als een donderslag bij heldere hemel en niet echt gemotiveerd. Dat Gerjan Smelt van de CU constateert dat de Vroomshopers niet serieus met de afvalscheiding omgaan en het zomaar in de grijze bak kieperen, is voor zijn rekening. Wel dom natuurlijk om zo te generaliseren en ook te stigmatiseren. Het gaat over een grijze bakken, maar in dit geval twijfel ik meer aan de grijze cellen van deze politicus.
De burgers en verenigingen liepen deze week te hoop in het gemeentehuis in Vjenne. Hoera, de democratie leeft, net zoals in de gemeente Ommen, waar burgers en organisaties zelf met bezuinigingsvoorstellen kunnen komen. Wethouder Ko Scheele uit Ommen stelt terecht vast dat de gemeente vooral een regisseur is en dat het echt gebeurt in de samenleving.
Toch krijgt de gemeente Twenterand van het rijk en ook van de eigen burgers (denk aan de OZB) de middelen om vorm en inhoud te geven aan een gezonde levensloopbestendige gemeente. We krimpen qua bevolking en ontgroenen ook nog eens in hoog tempo. Daarom is het meer dan ooit nodig dat de lokale gemeenschappen bruisen en dat naast werkgelegenheid ook sport en cultuur tot leven komen.
Stilstaand water betekent de dood in de pot. En ook: het achterstandsbeleid mag zelf niet op achterstand komen. Op zaken als kinderopvang, spelotheek, bestrijding van taalachterstanden en logopedie wordt te fors bezuinigd door de rekenmeesters van Twenterand. Maatschappelijk werk en de stichting jeugd en gezin dreigen ook het kind van de rekening te worden. Datzelfde geldt voor de stichting de Klup Twente, die met 8 beroepskrachten en met 450 vrijwilligers aan 800 deelnemers met een beperking sport en spel aanbiedt. Den denk je: wat is dat voor club boekhouders aan het Manitobaplein, die zelfs deze kwetsbare medeburgers figuurlijk laat zwemmen.
En dan de korting op het groenonderhoud van € 340.000,--, kun je niet zo maar wegschoffelen. Ook Larcom-medewerkers zien straks meer geraniums dan gras en perspectief. Dan valt toch moeilijk uit te leggen dat er zo nodig, om het evenwicht tussen Gemeentebelangen en het CDA te bewaren, er per se vier wethouders moesten komen. Dit is echter de komende jaren een realistisch politiek gegeven, ingegeven door de lokale democratie. Dat ontslaat de gemeenteraad niet van de verplichting om de pijn eerlijk te verdelen en hen te ontzien, die onze steun echt nodig hebben.
Laten we niet in mineur eindigen, want de Malletband van De Harmonie Vroomshoop sloeg afgelopen weekend haar slag. Veertig jaar geleden waren de roffels voor het eerst te horen en de drumband ging al direct met slaande en vliegende trom door Vroomshoop. Nu komt er meer show aan te pas, maar de basis blijft: ritme en akkoord. Dit is natuurlijk vanaf 27 november terug te zien en te lezen in het grote Vroomshoop-boek, want harmonie hoort toch bij ons kanaaldorp.
Aanmelden bij Posts [Atom]