SCHOLLEPROAT

Nieuwe wijn in ouwe zakken of andersom? De gemeentepolitiek in Twenterand zakt af naar een bedenkelijk NAP: nieuw abominabel peil. PvdA’er Hidde Visser ging eerder als wethouder af door de zijdeur, maar komt terug door de voordeur als raadslid opvolger van Sven Booij. Via uitrangeren meteen weer een wissel op de toekomst met een gewaagde uitspraak van hem: “Ik reken op een hoge positie op de lijst..”
De eerste les van elke leider is dat ie moet kunnen dienen. De ego’s blijven onveranderd groot en de bescheidenheid wordt niet als deugd gezien. De PvdA is met verschillende oudgedienden in de fractie sowieso een seniorenpartij geworden. Waar blijven het frisse rode bloedlichaampjes? Ook de andere partijen moeten naar zichzelf en in de spiegel kijken. Het CDA vergrijst ook al zienderogen en de Gemeenschapspartij teert ook op oudgedienden. Henk Veurink van de Christen Unie is ook niet weg te branden en deze Hammenaar is zelfs op een you tube-uitzending van de installatie van de nieuwe burgemeester Koetje van gemeente Hoogeveen te zien. Daarin verklaart Veurink doodleuk dat Koetje zo goed is geweest voor… Den Ham. Veurink is in ieder geval goed geweest voor Vriezenveen, waar het om de plaats van het gemeentehuis ging in ruil voor voorzieningen in Den Ham.
Ach, dorpspolitiek en een stadhuis op stelten. We verlangen soms weer terug naar de vleespotten van Egypte, naar de Hammer en Vroomshoopse broederstrijd, waar nog leven in de brouwerij zat. Lets’s twist again, like we did in the last century. Bekijk nu eens de websites van de politieke partijen. Gemeentebelangen Twenterand is bij de tijd, dat is bekend. De websites van de andere partij ogen vooral flets, onvolledig en inspiratieloos.
De geest is in de fles en slechts een flitsende verkiezingscampagne kan nog wat kleur geven. Wat Vroomshoop betreft is een centrumpartij met inzet voor onze centrumvisie welkom, al bewaren we aan die benaming slechte herinneringen. Een Duitse kunstenaar maakt een omstreden persiflage op de nazi’s en brengt een tuinkabouter met een Hitlergroet op de markt. Volgens mij leidt hij de rechter om de tuin en ik vind het maar niks, de groeten.
Over mini gesproken: met m’n vrouw vertoefde ik onlangs een weekje in Den Haag, waar Madurodam nog steeds fascineert. Wat ik miste was de grote Puntbrug, die zou daar niet misstaan in dit jubeljaar. Punt uit.
Mooi is altijd als je plaatsgenoten tegen komt. “Hey, ook een Vroomshoper” wordt er dan opeens in de drukke Hofstad tegen mij geroepen. Mooi toch, dat we elkaar steeds weer herkennen, waar ook ter wereld.Dat staat in schril contrast met die hoge mensen flats in Den Haag.
Maar goed, alles went, maar de brievenbussen van die flats vertellen hun eigen verhaal. De stickers met “Nee’ en nog eens “Nee” op de brievenbussen duiden op een desinteresse in de samenleving.
Daar geen volksfeesten, zoals in Vrooomshoop en daar geen versierde en verlichte straten. Het recordaantal van 55 in ons dorp doet verlangen naar de septemberdagen en –avonden in ons geliefde Kanaaldorp. We drinken er een of meer op en denken terug aan de tijd van armoede, achterdocht en jenever. In de beginjaren was er in het 200-jarige Dedemsvaart een inhaalrace tegen de armoede en ellende van 40 liter jenever per persoon per jaar. Dat vertelde oud-Vroomshooper Bert Meulman, nu burgemeester van Hardenberg, aan de Voart. De jenever maakte de door werk stram geworden lichamen weer wat soepeler, wil Meulman doen geloven. In ieder geval kwam er meer warmte vrij, dat is wel zeker. Mooi dat er weer jenever wordt gemaakt en verkocht aan de Tonnendijk in ons als vanouds innemende Vroomshoop. En dat we samen de crisis te lijf gaan door ook in vertrouwen en ondernemerszin te investeren. Dat lijkt me beter dat weer terug te blikken op de recordcijfers van de werkloosheid begin jaren tachtig, zoals deze week in de krant.

Ware oerkreten en doffe dreunen waren er afgelopen zaterdag te beluisteren op het volgepakte Oranjeplein in Vroomshoop.. Gelukkig geen Neanderthalers, Hottentotten, Bosjesmannen of woeste Noormannen, die een ander de schedel insloegen.
Het ging er vreedzaam aan toe, en ook “vreetzaam”. Onder de tribunes van de finale van de sterkste man leek het wel een vuilnisbelt. Gelukkig waren de noeste werkers van de Oranjevereniging Vroomshoop direct na afloop ter plekke voor een snelle veegactie. Het blijft echter verbazingwekend hoe van alles wordt weg geflikkerd. De grootste vervuiler blijft de mens zelf.
Terug naar het spektakel met inderdaad het nodige spek op de botten.van de stoere deelnemers. Kettingen en tatoeages scoorden hoog en het is altijd weer mooi om deze vleesgeworden macho’s en spierbundels met aanhang te zien. Maar liefst 3 onberispelijk geklede strenge beveiligingsmedewerkers bewaakten het VIP-terras. Ze hadden een V op hun pak staan, dat staat voor Vrede in een Vreselijk Veilig Vroomshoop. Wat overdreven dit gedoe, maar goed, organisator Marcel weet waar Abraham de Mosterd haalt. Je zou eerder een romantische Simson-figuur verwachten achter de Irenekerk, al maakte de winnaar Simon Sulaiman, ook al is ie kaal, ook een verpletterende indruk.


Onze hero Jarno Hams bewoog zich op krukken voort, maar hij was niet gebroken. “Volgend jaar komt er een andere winnaar”, riep Jarno strijdlustig in de microfoon. Je zag de concurrenten ineen krimpen bij deze gespierde taal.
Het prachtige panorama van 150 jaar Vroomshoop stond wat bescheiden achterop het Oranjeplein opgesteld. Die wagen van transporteur De Haan had ingezet moeten worden bij een van de onderdelen. Inderdaad: bij het vrachtwagentrekken, dat was echt een gemiste kans.
Zo, de helft zit er op, even bijkomen van een enerverend half jaar. Nu al kan worden vastgesteld dat we een fantastische jubileumviering beleven. Het scholenproject verleden, heden en toekomst van Vroomshoop, het vliegerfeest, Keep them rolling, Bekiek ’t maar en Brandweermuseum, Geloven langs het kanaal, Koninginnefeest., PK dag en Vlootshow, de Dijk, FC Twente, Monopolytocht voor Kika, en ga zo maar door: het was geweldig!
En het beste moet nog komen! De Drakenbootrace, versierd en verlicht Vroomshoop, de grote reünie, de feestweken, de kermis, de ondernemersbeurs, de grote triatlon en ga zo maar door. Na die feestweken zijn er ook nog de nodige highlights, waarbij het mega projectkoor, de Vroomshoopse Revue, het Oranjecongres en de Jostiband. Het kan niet op!
De Diamant in Twenterand mag gezien worden en schrijft historie. Vroomshoop gaat mee in de vaart der volkeren.en staat in het centrum van de belangstelling. Maar het eigen aanstaande centrum houdt helaas geen gelijke tred met deze hoopvolle ontwikkeling. De Harmonie Vroomshoop vindt als huidige grootgebruiker van het MCC de huurprijzen van de nieuwe Stobbe vooralsnog veel te hoog. Ook worden vraagtekens gezet bij het nieuwe theater, dat volgens voorzitter Jan Kriekjes c.s. niet volwaardig oftewel hoogwaardig is. Van harte hoop ik dat de partijen er in harmonie uitkomen. Een kater na het grote feest is het slechtste dat ons kan overkomen. Dan wordt het een wreed ontwaken na 2009.
Laten we klaarwakker blijven en samen een oplossing vinden. De centrumvisie van Vroomshoop mag wat mij betreft inzet van de komende gemeenteraadsverkiezingen worden. Vroomshoop heeft dit meer nodig dan ooit.
De waarnemend burgemeester Bernard Kobes mag daarvoor straks ook best een tandje extra bij zetten. Hij weet als erkend wielerliefhebber wat het is om bergop en een goede finale te rijden. Bij tegenwind leer je fietsen, toch?!

Wat een prachtige optocht van oude brandweerauto’s werd het afgelopen zaterdag. Bescheiden promotor Jan Jansen zocht het voor één keer hogerop op zo’n vehikel en genoot zichtbaar van het uitzicht over zijn geliefde Vrooomshoop en van de enthousiaste reacties. Een aloude auto van spuitgasten uit Eibergen gaf de geest aan de Dreef en het werd een slepende kwestie. Ook op dreef waren de bevlogen leden van ’t Oale Kreng, die welhaast met de oude pothelm zijn geboren. Eens vroeg ik Chris van Dalen bij de brug hoe die Vroomshoopse Oldtimer Club heette. “’t Oale Kreng”, zo was het antwoord. “Nu moet je mijn schoonmoeder niet beledigen”, was toen m’n antwoord.
Maar goed, dat is lang geleden, al is juist die nostalgie zo prachtig. De stoomwals was imponerend, evenals de prachtige sportwagens die finishten. Stoom afblazen blijft altijd mooi. En wat te denken van de motorsleepboten, die de Puntkolk en het Separatiepunt aandeden. Karsten hees de brug omhoog en toen moest ik onwillekeurig aan oud-wetsjouwer Bert Lambers terugdenken. Die vertilde zich echt aan deze kwestie, punt uit. Het was met die boten en de andere activiteiten een prachtig gezicht langs onze passantenhaven. Hulde aan de organiserende Oranjevereniging Vroomshoop.
Verdraaid, wat is die politiek ook vreemd bezig, dacht ik toen ik dat zag en ik kan het weten als oud-brugwachter. Tandenknarsend zie ik in deze zomerperiode dagelijks een dozijn plezierschepen Vroomshoop links en rechts laten liggen om in Doarleseveld of bij andere plaatsen aan te meren. Terwijl wij een passantenhaven hebben, maar die is afgesloten. Dat is toch te gek voor woorden!
Natuurlijk hadden en hebben de omwonenden groot gelijk dat de kleine Puntbrug behouden moest blijven, laat daar geen enkel misverstand over bestaan. Maar om die passanten haven meteen te degraderen tot een dooie arm of pier, dat gaat te ver. Kijk, dat zo’n kanalenvisie te hoog gegrepen was en het vermogen van de lokale politici ver te boven ging, is nog een keer te bevatten. Maar dat de gemeente Twenterand in het Kanaaldorp Vroomshoop z’n passantenhaven zo makkelijk afschrijft, kan er bij mij niet in.
In de nabije toekomst nemen de plezierboten alleen maar toe en dan zou zo’n passantenhaven toch zeer wel op z’n plaats zijn. Ach, ik heb mijn verdriet maar verdronken in een klein café, genaamd de Vriendschap, niet langs de haven. Daar tref je echte vrienden en zoals Rik Felderhof het onlangs zo mooi zei:: een vriend is een door God geschonken broer.
Gespierde taal past vooralsnog alleen bij onze sterkste man Jarno Hams, die z’n dijbeenspier afscheurde. Jarno heeft nu het juk van een zware blessure te dragen, net op het moment dat hij zich mocht meten met de sterksten der aarde. Maar een denkbeeldige triomf is als Mostert na de maaltijd. Zaterdag wordt het in ieder geval erg spannend in Ons Dorp Vroomshoop, als daar de finale plaats vindt van de Sterkste Man van Nederland. Vroomshoop is weer in de picture en in beeld, in dit geval bij RTL 7, dat is goed nieuws.

Michael Jackson, ik kom nog even op de nu verscheiden king of pop terug. Vanavond zag ik beelden van de tribute en ik moet zeggen: Amerika verraste mij in aangename zin. Geen hectisch gedoe en die ijzeren wet van die draaiboeken. Nee, rustig wachten tot iedereen op zijn of haar plaats zat en toen fraaie en gevoelige gospels laten horen: stop crying en stop dying.
Terwijl hijgerige Nederlanders er maar doorheen zaten te kletsen op radio en TV en alleen maar de opwindende dans misten.
Kijk dat noem ik nou respect hebben voor de familie, hoe vreemd die ogenschijnlijk ook in elkaar zit. Dat mis ik wel eens hier in Nederland en ook in onze gemeente.
Nog voor een officiële receptie is afgelopen spoeden de eerste gasten zich al naar de bar. Inderdaad: bar en boos en dat getuigt niet van respect. Jachten en jagen is het parool en goed beschouwd levert dat alleen maar stress op.Daarom, zeker in deze vakantietijd: heradem en herschep, neem tijd voor jezelf en voor anderen: dat werkt louterend.