maandag 26 december 2011
Voor het laatst Scholleproat: leve Vroomshoop!
De 13-jarige Rick maakte een treffend gedicht over oorlog en vrede:
“Recht is recht
Krom is krom
Oorlog voeren is
hartstikke stom
Grote mensen
Knoop dat in je oren.
Jullie zij n toch niet
als volwassenen geboren?”
Wat gaat er veel goed, maar ook veel fout onderweg in een mensenbestaan. Kernwoorden van het leven als angst, dromen, geduld, geloof, groei, kracht, liefde, verdriet, vertrouwen en wijsheid, worden lang niet altijd goed vertaald in praktisch handelen. Dat blijkt niet alleen in een NCRV-programma als Schepper & Co, maar ook in ons leven van alledag.
Laten we eens naar ons dorp Vroomshoop kijken. Verstandelijk gehandicapten krijgen eindelijk hoop op een nieuwe huisvesting. Het is toch een aanfluiting en een beschamende vertoning, dat ze die droom niet waar kunnen maken, door vele jaren op wachtlijsten te staan. Wat een liefde moeten ouders dan opbrengen en ook wat een geduld. Het onderkomen aan de Stationslaan in Vroomshoop van Baalderborg getuigt van wijsheid. Een twintigtal bewoners en huizenbezitters van de Stationslaan voelen zich echter in hun woongenot aangetast. Het is hun goed recht dat te vinden. Toch heeft dit met angst te maken en niet met vertrouwen.
Die huisvesting van de gehandicapte medemens is onbetaalbaar en van grote waarde. Daar kan geen huis tegenop. Dat ontsluit deuren bij harten van mensen. In de kerstgedachte: dat is die staldeur, die in tegenstelling tot de deur van de herberg wél opengaat, omdat we werkelijk meeleven met diegene, die onze hulp zo goed kunnen gebruiken. Gelukkig sprak de gemeenteraad van twenterand haar vertrouwen in dit project uit en dat stemt tot tevredenheid.
Neem het aanstaande activiteitencentrum in de kern van Vroomshoop, waarbij exploitant Mijande Wonen na afstemming van de gebruikers de nodige aanpassingen heeft gedaan. Zo krijgen de sporters een eigen kantine en kan de combinatie met cultuur nu beter samengaan. Gebruikers laten zich niet gebruiken en in dit geval leidt meer inspraak tot een beter inzicht. De kernwoorden van het leven komen samen in een gevoel van: we gaan er samen voor. In januari 2012 moeten de benodigde handtekeningen worden gezet en kan eindelijk het licht op groen worden gezet. Vroomshoop heeft een goede kernfunctie nodig, meer dan ooit. De glans van de diamant in Twenterand vanuit 2009 dreigde wat dof te worden. Nu gloort er weer een harmonieus perspectief en (Vrooms)hoop met een theater, sporthal, theater, cultuur, een gezondheidscentrum, verpleeghuisbedden en een brede school en ook nog een jongereninloop. Wie wil dat nou in de weegschaal stellen? Vroomshopers aller landen, verenigt u! Het is nu of nooit en van harte hoop ik dat er nu doorgepakt wordt.
De locatiekeuze van de nieuwjaarsreceptie van het gemeentebestuur, de Bovo, is opbouwend te noemen. Vroomshoop wordt ook genoemd als het om de keuze van een nieuw overdekt zwembad gaat. Ook Westerhaar is een optie uit het advies van een werkgroep van betrokken burgers, die er echter niet in is geslaagd de gelederen te sluiten. Jammer, want wat moet nu een gemeenteraad met een dergelijk verdeeld advies? Het kan werkelijk alle kanten op en ik ben benieuwd of Gemeentebelangen Twenterand haar verkiezingsprogramma al dan niet als het kind met het badwater weggooit. Het kan wel eens zo zijn dat de financiële realiteitszin het wensenlijstje van Mark Paters c.s. vervangt. De Vroomshoopse GBT-wethouder André Idzinga, als nummer 23 binnen gekomen op het lijstje van het opinieblad De Roskam van de beste bestuurders van Twente, lijkt als wethouder financiën de sleutel van de oplossing in handen te hebben.
Maar goed, eerst nog het kerstfeest en oud en nieuw. De kerstnachtdienst is uit sporthal De Stobbe verdwenen, dat na vele jaren. Nu is de Irenekerk het domein van “Komt laten wij aanbidden”. Aan de ene kant jammer, omdat de Stobbe, net zo als vroeger het Lieniezer met de jaarlijkse Kerstinn, een gebouw zonder drempels is. Maar ook bij de kerstmarkt liepen onlangs herders en andere recht voor de raap-types zonder direct kerkelijke achtergrond vrolijk rond in Irene, dus met die drempels valt het wel mee. De jonge en blijmoedige gereformeerde zielenherder David Kroeze won er met een verloting zelfs nog en stofzuiger. De tijden zijn veranderd, dat geeft waarlijk stof tot nadenken.
In de Irenekerk is overigens dit jaar de traditionele spar naast de preekstoel aanzienlijk kleiner geworden. Dat komt dan weer omdat anders de tekst van de beamer niet tot z’n recht komt. De digitale revolutie rukt hier ook onweerstaanbaar op, daar kunnen we een boom over opzetten. Wees gerust: uiteindelijk gaat het toch om de grootsheid van de blijde boodschap en ook om de kleinheid en de eenvoud van het Kerstkind. Op het oog eenvoudige herders kregen die boodschap als eersten te horen van de Engelen. Een bewijs temeer, dat niet de rijken of machtigen het voor het zeggen hebben, maar dat we juist moeten omzien naar de onaanzienlijken en kwetsbaren. Dat klinkt ons in Vroomshoop als (kerst)muziek in de oren.
Dit is de laatste aflevering van Scholleproat in deze vorm. Rest mij mijn trouwe lezers te bedanken voor de morele steun en de reacties van de afgelopen jaren. Speciaal Jan Kassies, die unieke Amerikaanse Vroomshoper, verdient een speciaal dankwoord. Uw brugwachter Hendrik van der Scholle gaat met pensioen en gaat andere dingen doen. Die hebben ook met zijn geliefde dorp Vroomshoop te maken, dat staat vast. Iedereen prettige feestdagen en een gezond en voorspoedig 2012 toegewenst. Het ga u allen goed!
Aanmelden bij Posts [Atom]