SCHOLLEPROAT

Vroomshoop is een groeibriljant, die bedreigd wordt. De Geerdijk wordt immers zelfstandig en de 164 gezinnen laten zich uitschrijven. Was dat maar eerder gebeurd, dan hadden wij en niet Den Ham het gemeentehuis gekregen. Er werd in de zestiger jaren van de vorige eeuw ruilhandel zo niet koehandel bedreven en gedreven. De Vroomshopers de Geerdijkbrug en de Hammenaren het gemeentehuis, dat was de deal voor het raadslid Zomer, die welhaast brugwachter was. Een brug te ver voor de reeds aangelegde dubbele stroate in Vroomshoop: toen nog Prinses Beatrixstraat geheten. Nu is het Koningin Beatrixlaan, dat moet ook wel statusverhogend zijn met daaraan wonend notabelen, en dat in willekeurige volgorde, als Reijer Dooijeweerd, Kees Smelt en Gezinus Veldman. Om met Dooijeweerd te beginnen: het komend weekend kan hij glimmen van trots met het binnenhalen van het nationale Oranjecongres. De diamant in Twenterand staat echt op de kaart, Oranje boven!

Dan Kees Smelt, die binnenkort Vroomshoop gaat verlaten en uitwijkt naar de Geerdijk. Daar kan hij aan de overkant van het kanaal z’n donzige kerkuilen in de gaten houden in de Willibrordkerk. Kees is de grote man achter het gezondheidsplein en hopelijk ook de aanjager van het aanstaande gezondheidscentrum in Vroomshoop. Nu realiseer ik me ineens met een shock dat Vroomshoop z’n katholieke kerk kwijtraakt, een mis-ser. En als je daar in de Geerdijk ouder wordt zit je niet achter de geraniums, maar achter de lelies van (Chris) van dalen. De parel van de Geerdijk bracht nog zo’n mooie lofzang op de diamant Vroomshoop tijdens de beide feestweken. Achteraf blijkt dat een coup te zijn geweest in de Romeinse stijl van “Ook gij Brutus” van Benny Reiling, Jan Huiting, Theo Arts en anderen. De scheiding is straks een feit en Vroomshoop wordt bruut aan de (Geer)dijk gezet, waarvan acte.



Maar goed, we kunnen het hebben van deze sympathieke noabers en K’naalsen. Dat komt toch veel sympathieker over dan de afdeling Vriezenveen van het CDA, dat Couzijn Bos op het schild heeft geheven. De nieuwe lijsttrekker en politie leider liet prompt op z’n eigen hyves weten dat hij in de voetsporen treedt van grote voorgangers. Bloeien er aan de Geerdijk mooie lelies, bij het CDA Vjenne zijn dat narcisten, eigenlijk zielig.



Wat overweldigend en indrukwekkend was daarentegen het afgelopen weekend de concerten van de Muzikale Diamant met het megakoor. Bij de slotrepetitie werd uit volle borst het lied tere ere van 150 jaar Vroomshoop vertolkt: “Vroomshoop, ons dorp gaat nooit ten onder, al 150 jaar een wonder”. Prompt stortte een zevental mannen naar beneden, doordat een balk achter hen afbrak. Inderdaad: Vroomshoop gaat nooit ten onder, maar verdween toen even in de diepte van de gereformeerde kerk. Inderdaad: er ontstond ineens een zwart gat in het koor en men ging haast zingen: “Uit diepten van ellende”. Gelukkig kwamen de betreffende tenoren met de schrik en enkele schrammen vrij. Het volgende Vroomshoopse lied: “k Voel je trekken als ik terugkom, altijd weer vertrouwde grond” kon direct weer aangeheven worden door de bijna 200 mannen. De jonge solisten met Vroomshoopse roots waren bijzonder op dreef en op het koorlid Henjo Lemans uit Vrizenveen kan ook de loftrompet worden gestoken. Het was adembenemend en zelden is er zoveel gejubeld en gejuicht in de kerk. Dat zou echt heel bijzonder zijn op de zondagen, al wordt dan toch ook het lied “Daar klinkt een toon en juicht een stem” gezongen.

Koorleider, arrangeur en pianist Gezinus Veldman is een Vroomshoopse zoon, om waarlijk trots en ook zuinig op te zijn. Zelf blijft ie (h)eerlijk bescheiden en dat past ook bij ons Vroomshoopse karakter: zo gewoon en toch bijzonder.



Op 1 oktober begint de voorverkoop van de kaarten van de Vroomshoopse Revue “van turf naar Diamant”, die op zaterdagavond 24 oktober in het toekomstige Oskam-Twenterandtheater De Stobbe wordt opgevoerd. Op woensdagavond werden er al caravans op het Julianaplein gesignaleerd en lagen er al luu in dekens voor de verkoopadressen Bruna en voor Roelien Hair en Beauty, mooi toch? Ook bij de Formido, bij Gerrit en zoon Jerry Marsman, gaan de kaartjes zeker als warme broodjes over de toonbank.Dat komt voor de bakker, zeker weten. .

Als het golft dan golft het goed. Dat nummer van de Dijk wordt komende vrijdag en zaterdag vertolkt door de Muzikale Diamant. Inderdaad: het golft goed in en rondom het kanaal Almelo-De Haandrik. Het jaarprogramma van 150 jaar Vroomshoop vol cultuur, sport en vermaak dendert gewoon door na die onvergetelijke feestweken. Alle lof aan de initiatiefnemer jonge Martijn Grievink, die terugkeert vanuit Nijmegen en achter de groene heuvels van het land van Maas en Waal naar het kanaal in z’n roots Vroomshoop. Martijn prut nog lekker plat en ik kan met hum zegg’n: merakels goed e’doan die expositie in de bibliotheek. Op een schitterende wijze wordt het verleden van Vroomshoop blootgelegd. Een mooie mantelspeld of fibula van 4000 jaar oud is er te bewonderen, evenals vuistbijlen en knuppelpaden. Een dergelijk pad, dat vanaf de zandrug van de Zandstuve richting Sibculo liep, is zelfs terug te vinden op een oude landkaart uit 1850: “Kloosterweg” is op de landkaart gekrabbeld, Betekent dat nou het klooster in Sibculo is weg of gaat het toch over het smalle pad naar het klooster? Fascinerend in de discussie over de betekenis van de hoop der vromen of is dit een vrome hoop voor onze historiekenner Herman Dasselaar?.

Er werd tussen 500 en 1000 jaar al gevaren in Vroomshoop, zo blijkt uit de vondst van een kano. Nee, dat was Foeke Visser niet van de Vroomshoopse haven, dat is nog wat korter geleden. Een gevonden netverzwaarder duidt erop dat er destijds ook tot nut en Ons Genoegen werd gevist in de Linderbeek.
Prachtig allemaal en als het aan mij ligt vieren we volgend jaar 15.000 jaar Vroomshoop, compleet met hamerbijlen, offermessen, knuppelpaden en vuurstenen. De Vroomshoopse laagveen games, of zoiets. Ja, we hebben hier de smaak te pakken en in het veen kijkt men op een turfje niet. Mooi is ook al de lof uit de omliggende plaatsen over het volksfeest 150 jaar Vroomshoop te horen. “Hoe lukt jullie dat toch in Vroomshoop?”, wordt er dan gevraagd. Ik denk dat ik het antwoord wel weet: gewoon doen en dat in dubbele betekenis.

Neem die indrukwekkende muzikale diamant met bijna 200 bassen en tenoren. Natuurlijk hebben wij de mazzel dat een van onze zonen Gezinus Veldman is. Begaafd, inspirerend en een rasmusicus in hart en nieren. Dat megakoor gaat aangenaam verrassen, zeker weten. Het koor uit Vroomshoop en omgeving, maar ook met Vroomshopers van heinde en verre, weet zich gesteund door een aansprekende muzikaal combo, bestaande uit vooral jonge Vroomshopers en oud-Vroomshopers. Zo is de scheurende blues op de gitaar van Anton Bonte te beluisteren naast de zoetgevooiste klanken van de viool van Alexander Vlaar. Inderdaad: het memorandum van een dokter herleeft.
Dat mag toch niemand missen en “Dorp naar mijn hart” van oud-Vroomshooper, de Friese dominee Lubbert Adema wordt vast uit volle borst gezongen als een variant op de Night of the Vroms. De theateractiviteit en de high tea in het Alzheimer café passen ook in het 150-jarig Vroomshoop. Taboes doorbreken, zaken bespreken en er niet omheen draaien, dat past bij onze volksaard. Zo kun je de kwetsbare medemens iets bieden.

Al dan niet bespreekbaar maken, dat gold ook voor de soap van het CDA Twenterand. Het bestuur presenteerde in de Klaampe in Westerhaar met ongepaste trots de nieuwe lijsttrekker Couzijn Bos uit Vriezenveen. De Vroomshoopse fractieleider Henk Nieboer was intussen al afgeserveerd en het bos ingestuurd. Gelukkig lieten de op de vergadering aanwezige Vroomshopers en Hammenaren blijken dat wat hen betreft de tijd van “zwieg’n en joa-knikken” voorbij is. Het konkelfoezen van het CDA-bestuur werd aan de kaak gesteld, dat echter geen duimbreed wilde wijken. Deze kruik uut Vjenne gaat echter ook net zo lang te water tot ie barst, dat heeft de geschiedenis wel geleerd.
Hoogmoed komt vroeger of later altijd voor de val. De staatsgeleerde Thorbecke zei het al: openbaarheid is licht, geheimhouding is duisternis.
Toch kun beter een kaars opsteken dan de duisternis vervloeken, zo leerden de Chinezen ons. Daarom ook: Vroomshoop toont dit jaar aan hoe vitaal ze is. Deze diamant blijft stralen, ook na 150 jaar!

Je leest het in alle kranten: de diamant in Twenterand flonkert van alle kanten.
Ja, je zou er haast dichterlijk en liederlijk van worden. Uw brugwachter zat ook enkele weken net als Jan Kassies ondergedompeld in een warm bad. Net als vrogger in die eenvoudige zinken teil, waarover Marga Kool zo aandoenlijk over vertelde tijdens de bijzonder geslaagde dialectavond “Vroomshoop giet plat”.
Inderdaad: ons dorp ging helemaal plat en uit haar (tent)dak. Terecht stelde Delta FM dat dit het grootste feest aller tijden in een kern van Twenterand was. Het was ook intens en doorleefd. Of zoals in het Willem Alexanderplein te lezen was: ”Een groter en mooier feest is er in Vroomshoop nog nooit geweest”.
Het zwarte gat herrees in het nu welvarende Vroomshoop-Noord, waar ze net niet het schip ingingen of bankroet verklaard werden. Dan de volkswijk de Bijvank, waar de piraten helemaal los gingen of de Margrietstraat, waar Ali Baba en de geest helemaal uit de fles kwamen. Mooi dat deze historische Vroomshoopse buurten zo uitmuntend en ook uitbundig presteerden en prijzen wonnen. Je kwam werkelijk oren en ogen tekort om al die cultuuruitingen te volgen.
Het station van de Nederlandsche Spoorwegen werd van de slopershamer gered en een wissel op de toekomst werd getrokken. Mooi dat Henk en Jaqueline Ezendam daarvoor de Erfgoedprijs kregen. En dan te bedenken dat de vroegere Almeloër Ezendam vroeger nog met een wijde boog om het in zijn ogen gevaarlijke Vroomshoop fietste. Nu woont hij er alweer een hele tijd en voelt de noaberschap en de warmte van de noabers van de Stationslaan. Natuurlijk, om de saamhorigheid ging het ook bij het versieren en het verlichten. Vroomshoop United en het was heel gezellig in de straten en in de buurten. Is er wel genoeg cultuur voor een theater? vroeg ook nog een onnozel iemand. Volgens mij is die persoon ziende blind. Vroomshoop is dit jaar een stralende culturele diamant, waarop we best trots mogen zijn.
Het bronzen kunstwerk “de levende piramide” werd onder massale belangstelling onthuld en symboliseert het op elkaar bouwen, de schouders eronder en elkaar vasthouden van de vijf generaties Vroomshopers. Ook mooi was dat de jeugd en jongeren met house en hardstyle ook uit hun bol konden gaan. Met de boeren rockband Mooi Wark was het “Loat goan” in een bomvolle feesttent en de senioren en de jeugd van de basisscholen beleefden ook mooie evenementen.
Wat de te denken 1000 bezoekers van een interkerkelijke bijenkomst en een volle tent bij 150 jaar Vroomshoopse vrouwen? Het kon niet op, zo leek het wel. Hier praat men over een halve eeuw nog over.
Ja, er is geschiedenis geschreven de afgelopen twee weken en wij mochten daar bij zijn en waren er getuige en/of deelnemer van.
De grote kermis met het reuzenrad, het schitterende vuurwerk en de gigantische ondernemersbeurs boekten ongekende bezoekersrecords, hulde aan de Oranjevereniging Vroomshoop. De grote triatlon van Vroomshoop, de reünie met het historische schouwspel vanuit Den Ham waren ook toppers. Dat ontroert toch wel, dat meedoen van al die Hammenaren. De vroegere strijd om zwembaden en gemeentehuizen is ook geschiedenis geworden. Onze buren oet ’n Ham zingen nu zelfs op het projectkoor de muzikale diamant over mooi Vroomshoop, kun je nagaan!
Dat is toch niet te geloven en dat klinkt heel wat beter dan die valse noot vanuit het CDA in Vriezenveen. “CDA kiest voor Bos”, kopte TC Tubantia en even dacht ik aan een grap met een variant op de landelijke politiek. Toch bleek het zo te zijn en werd door de Vriezenveense hardliners en haviken de Vroomshoopse politicus Henk Nieboer zonder pardon aan de dijk gezet ten faveure van Couzijn Bos uut Vjenne. Ongezond machtsdenken in optima forma. Dan kun je toch beter feestvieren in Vroomshoop, dat is veel gezonder.
Bij dat laatste denken we aan oud-burgemeester Helmer Koetje, die in het nog recente verleden een warm, pleitbezorger van het Vroomshoopse volksfeest was. Hij is nu ernstig ziek.
Bij de triatlon was sportieve Helmer nog een van de deelnemers op de renfiets.
De huidige burgemeester van Hoogeveen wensen we met zijn gezin sterke en beterschap toe. Gezondheid mogen we koesteren, daarbij worden we steeds meer bepaald. Het gezondheidsplein maakte duidelijk dat Vroomshoop een gezondheidscentrum verdient. Politici en gemeentebestuur van Twenterand: Kom op met die centrumvisie, voordat het te laat is.