vrijdag 7 mei 2010

 

Het grote goed, dat vrijheid heet

4 mei 2010: herdenken op de Dam, ’t is acht uur: de stilte valt
Geprevel, vreselijk geschreeuw, een bom? Een koffer valt
Gegil, iedereen weg, gestoord, verstoord, vluchten, paniek
De Koningin snel weggevoerd, is dit land echt ziek?

Koningin Beatrix, daar komt ze weer, ja, ze komt terug
Waardig, koninklijk, overtuigend en ze recht haar rug
Ze legt de krans samen met Prins Willem Alexander, zoals altijd
Vastberadenheid en moed, dat hebben we nodig in deze tijd!

Waardeloze zaken als discriminatie en intolerantie moeten het niet winnen
Laten we respect tonen voor de ander en daarmee vandaag beginnen
Waar de echte schreeuw om vrede, vrijheid en recht wordt gehoord
Daar heerst geen paniek, maar de echte vrede en rust voortaan.

Herdenken en vieren op dit Vredesplein, waar waardevolle stenen worden opgericht
Waar jeugd en jongeren zich ook uitspreken met beelden en gedichten
Waar ze ons de spiegel van vrijheid voorhouden, voorwaar:
Zo vieren we samen in Vroomshoop de vrijheid, dat na 65 jaar.


Dit gedicht werd afgelopen Bevrijdingsdag voorgedragen op het Vredesplein. Dat gebeurde in alle vrijheid, in alle vrede en in alle rust. De jeugd liet zich niet onbetuigd, zowel op 4 mei als op 5 mei, daarop mogen we trots zijn. Het geeft ook nieuwe accenten aan het herdenken en vieren. De ingetogen dans op de muziek van Marco Borsato (“Morgen zal het vrede zijn”) bij de  herdenking was indrukwekkend.
Het project “Steengoed”, de vele gedichten en het meelopen met het bevrijdingsvuur doet je beseffen dat onze jeugd en jongeren bewust bezig zijn met 4 en 5 mei.

Stenen oprichten heeft zeggingskracht, denk aan de kerkhoven en aan het volk Israël. Die stenen herinneren aan bevrijding van onrecht en slavernij. Inderdaad: we hebben vastberadenheid en moed nodig. Wat zijn velen in de huidige samenleving toch angstig geworden. En ook gemaakt door de media. Wegkijken, stilzwijgen en ontkennen is van alle tijden, maar wordt nu steeds meer manifest. Angst is een slechte raadgever en leven in angst is niet bevrijdend.
Het getuigt van moed om er niet omheen te draaien, zaken bij hun naam te noemen en te zeggen waar het op staat. Noem het maar “rechtuut, rechtan”, maar met zo’n oprechte houding bereik je meer dan met pappen en nathouden of nog erger met huichelen.

In de lokale politiek zie je dat ook. Waar wethouder Martha van Abbema van de Christen Unie gewoon in alle nuchterheid eerlijk vaststelt dat zaken de afgelopen periode niet goed zijn gelopen en in de spiegel kijkt, doet fractieleider Gerjan Smelt weer juist het tegenovergestelde. Ach, nu kan hij opeens met de oppositierol leven. Smelt beseft niet dat transparantie is vereist en dat zijn naïviteit de CU buiten de coalitie heeft gehouden.
CDA-fractieleider, de andere mannenbroeder Couzijn Bos, wringt zich ook in allerlei bochten en gebruikt  zelfs een eigen persconferentie om zichzelf schoon te praten. 
Het zou van moed getuigen om de biezen te pakken als CDA-“fractielijder”, dit is niet meer geloof(w)aardig. Ben benieuwd wat er bij de volgende politieke barbecue door Smelt en Bos wordt besproken. In ieder geval is de grond heet onder de voeten. 
Overigens blijf ik van mening dat vier wethouders niet kan. Kijk eens naar 2 wethouders in de gemeente Ommen, drie in Hardenberg (bijna 60.000 inwoners) en de afgelopen periode Twenterand met 3 wethouders. Voeg daar de op stapel staande bezuinigingen en onvermijdelijke aantasting van voorzieningen en subsidies en reductie van de ambtenaren bij en dan rest maar één conclusie: hooguit 3 wethouders in de gemeente Twenterand. Niet minder, maar zeker niet meer. Met name Albert Engels heeft dan heel wat uit te leggen.

Bevrijding was er ook in de voetbalsport, waar FC Twente na 45 seizoenen  de landstitel veroverde. Getuige de emotionele reacties.lijkt het voetbal een vorm van religie aan te nemen. Geef het volk brood en spelen. Dat moet niet te gek worden.
“Helemaal niets in Amsterdam” wordt er dan gezongen door de aanhang van FC Twente. Dat vind ik  nou helemaal niets. Geen respect voor de tegenstander, in dit geval Ajax, dat past niet bij de sport.
In de schaduw van FC Twente, maar zeker zo belangrijk voor Vroomshoop: de Boys is  kampioen geworden en promoveert naar de tweede klasse. Dit vind ik vooral zo mooi voor medeoprichter en good-old Johan Elferink (87), die zijn cluppie nog steeds op de voet volgt. Zulke mensen gun je dit succes.

Laat ik deze gedenkwaardige week in stijl afsluiten met een veelzeggend bevrijdingssonnet, dat dorpsdichter Jan Lindenhovius uit Den Ham heeft voorgedragen op 5 mei op het Vredesplein in Vroomshoop.

De vijfde mei vormt voor ons land
Al jaren ’t ijkpunt in de tijd,
dat oorlog van de vrede scheidt,
ons samenbindt met hechte band

Ook wij worden bepaald steeds meer
bij ’t grote goed, dat vrijheid heet
dat ideaal en wilskracht smeedt
en ons doet waakzaam zijn, steeds weer.

Voor ons is vrijheid een begrip,
Zij staat voorop met dikke stip,
Zij is de basis, die ons schraagt.

Maar vrijheid, en wel wereldwijd
Dat is en blijft een helse strijd,
Een taak, die aller inzet vraagt,

Reacties:
Ik snap niet zo goed wat de heer Engels moet uitleggen over het aantal wethouders. Hij en zijn partij hebben hierover nooit iets uitgesproken. Wel is er gezegd dat er 10% op ambtenaren bezuinigd kan worden en de heer Engels verwees hierbij naar de samenvoeging van 2 naar 1 gemeentehuis.
 
Eindelijk gaan ook enkele CDA leden nadenken. Of het benoemen van ene Binnenmars als wethouder wel zo´n goed idee is??. Florijntje zou deze leden voor willen stellen om eens te gaan praten met zijn voormalige `tegenstanders` in de SWT affaire en met de mensen van deLOG discussie. Het gaat dan niet om de ingenomen standpunten, sec. Maar over hoe deze wethouder is omgegaan met de mening van gewone mensen.

Florijntje denkt dat zo´n informatieronde genoeg aanknopingspunten geeft om deze man NIET meer en weer te benoemen.

Florijntje
 
Albert Engels had liever een coalitie gezien met CU en PVDA, dat moge duidelijk zijn, dominee Smelt heeft deze, door de kiezer gewenste, coalitie, vakkundig en dom om zeep geholpen. In een coalitie met CU en PVDA waren er waarschijnlijk 3 wethouders gekomen. Door de afwijzing van CU was GBT veroordeeld tot het CDA en heeft waarschijnlijk moeten slikken dat er 4 wethouders komen. Dat Binnenmars terugkomt al wetsjouwer is onbegrijpelijk, eerlijk gezegd snap ik de verontruste leden van het CDA wel maar ze hadden eerder moeten komen en niet zoals nu als mosterd na de maaltijd. Het lijkt me het beter dat, zoals je al aangaf, Couzijn Bos zijn biezen pakt. Een groter brevet van onvermogen had de ayatollah niet kunnen laten zien dan de onderhandelingen te laten voeren door Jan Kuilder. Voorzitter Huib Eshuis moet het deksel van de pan maar verzwaren zodat de kikkers erin blijven zitten.
 

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]





<< Homepage

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Aanmelden bij Posts [Atom]