dinsdag 29 december 2009
De eeuwige vlam van de volksfeesten en de noaberschap
Dit is alweer de laatste Scholleproat van dit opwindende 150ste jaar van ons geliefde dorp. Ook een historisch jaar, zoals de fototentoonstelling “Nog ien keer terugge kieken’ in de scholengemeenschap Het Noordik duidelijk maakte. Wat is er onvoorstelbaar veel gebeurd in Vroomshoop in 2009, haast teveel om op te noemen. Vroomshopers liepen trots rond bij die tentoonstelling en dat zie je ook niet elke dag. Uitdrukkingen als “saamhorigheid” en zelfbewustzijn” streden om voorrang. De Diamant in Twenterand flonkerde en glinsterde van alle kanten. Laat ik maar ophouden, want de lofzang van Zacharias past veel beter bij deze kersttijd.
Maar toch, wat hebben we samen genoten van ons volksfeest en een diep buiging naar al die vrijwilligers is op z’n plaats. Het lijkt of we van geen ophouden weten, want op de landbouwgrond van Marinus Nieuwlaar is nu de eerste oudejaarscross uit de historie van Vroomshoop aanstaande. Vier paarden, nee geen peerden van ome Loeks Wolters, moesten eerst wijken, maar die waren niet voor één gat door Vroomshoopse cowboys als Chris van Dalen en René Gerrits te vangen. Vele (Vrooms)hopen getuigden van de aanwezigheid van de edele viervoeters. Het leek even meer op een sprint van Quicksilver S. op Duindigt dan op een motorcross.
Ondernemers als Heun, Roelofs-Timmerhuis en Wardenier houden van een (grond) verzetje en een prachtige crossbaan verrijst op de locatie Vroomshoop-Oost. Harry Middeljans uit Wierden, in het verleden als werkzaam als razende reporters voor de TV-zenders Avro, Veronica, Sport 7 en Eurosport, laat weer van zich horen in Vroomshoop. Ooit was de oudste zoon van de rooie reus, de onvergetelijke Henk Middeljans, een talentvolle wielrenner, die bij de Ronde van Overijssel steevast even aan kop verscheen in Vroomshoop. Harry liet zich inderdaad even van voren zien, maar daar bleef het dan ook vaak bij. In de sportverslaggeving maakte fysiotherapeut Harry furore en het is toch mooi dat hij op de laatste dag van het jubileumjaar van Vroomshoop iets terugdoet voor het dorp waar hij opgroeide. De rooie koontjes van Harry herinneren aan z’n vader, die letterlijk en figuurlijk het nodige in de melk te brokkelen had.
Dan wordt op 31 december 2009 de vlag gestreken bij het feestterrein op de aloude grond van boer Appie Nijboer in Vroomshoop Oost , waar zoveel duizenden, zowel jong als oud, het afgelopen jaar zo’n mooie tijd doorbrachten. Het zal best een weemoedig moment worden, maar tegelijkertijd een ogenblik van voldoening in de wetenschap dat het een ongekend en onvergetelijk topjaar was en dat verschillende evenementen op herhaling gaan. Mooi is ook dat op Oudejaarsdag vrijwilligers van de Oranjevereniging Vroomshoop en de organisatie 150 jaar Vroomshoop als pas gekozen Twenterander van het jaar op pad gaan met 15 fakkels. Die symboliseren de viering van het volksfeest in 2009. De fakkeldragers gaan met de eeuwige brandende vlam van de volksfeesten en de noaberschap richting het tweelingdorp Westerhaar-Vriezenveensewijk. Daar wordt de vlam van 150 jaar Vroomshoop gedoofd en wordt het estafettestokje over gedragen aan de stichting 125 jaar Westerhaar. De Winterspelen in Vancouver moeten nog beginnen, maar hier is in de winterse omstandigheden ook de Olympische gedachte voelbaar: het samen deelnemen is belangrijker dan winnen.
Eind januari 2010 komt het fotoboek “Nog ien keer terugge kieken: 150 jaar Vroomshoop” uit en daar kijken we samen nog naar uit. Eind goed, al goed.
Aan het eind van dit jaar denken we ook aan de kerstgedachten, die Koningin Beatrix ons onlangs toevertrouwde. Word niet anoniem in dit digitale tijdperk, maar toon je op tijd een medemens in een groet, een kaartje, een bemoedigend woord, een hand op de schouder of een arm om iemand heen. We weten van eenzaamheid, van ziekte, van sterfgevallen en dat is vaak zo dichtbij. Als je dat ten diepste beseft, dan is gezondheid iets om te koesteren en ook: je mag delen van je welvaart. Dichtbij en veraf, lokaal en mondiaal is er nog veel te verbeteren en hierbij geldt: “Verbeter de wereld en begin bij jezelf”.
Dat lijkt een passende afsluiter van 2009 en een goed voornemen voor het nieuwe jaar.
Het was merakels druk bij de brug dit jaar en veel kwam voorbij. Deze brugwachter houdt van drukte en gezelligheid en daarover had hij niks te klagen. Mijn trouwe lezers wens ik een in alle opzichten gelukkig en voorspoedig 2010 toe. Kom over de brug, want overbruggen is nog altijd het beste.
woensdag 16 december 2009
Nog ien keer terugge kieken op een uniek volksfeest
Het is bar gezellig of bar en boos in Vriezenveen. Een illegale kroeg moet boeten en een dwangsom van 25.000 Euro betalen. Een hoge prijs betaalt ook Warner Roozeboom nu de leden van Gemeentebelangen hem keihard royeren. Secretaris André Idzinga roept het beeld op van een alcoholist en dat werkte ontnuchterend. Al denk ik dat Gemeentebelangen bij deze opvallende afdronk vanuit privacy-overwegingen te ver is gegaan. Kom met feiten en niet met beweringen. Als de drank is in de man is de wijsheid in de kan. Maar ook: schenk klare wijn.
Wat dat betreft sneuvelen reputaties alsof het soldaten aan het front zijn. Neem zo’n Tiger Woods uit het mondaine wereld van de golf. Verslaafd aan sex en de ene na de andere publieke vrouw komt met een publieke verklaring. De grappen over de all in one en de geopende gulp die voor US Open staat zijn aan de orde van de dag. Leedvermaak is en blijft kwalijk en aan de andere kant wordt ook altijd weer bewezen dat belachelijk veel geld niet gelukkig maakt, integendeel.
Afgelopen zaterdag keerde de pruikentijd terug in Den Ham, inclusief de amicale oud-barbier Nico Rekers en tegelijkertijd was er de het eerste lustrum van de levende kerststal in Vroomshoop. Beide evenementen waren zeer de moeite waard, maar waarom niet beter afstemmen? Den Ham gaat op 11 december weer terug in de tijd, dus Spieker Jozef Arts, Maria, het Kindeke, de herders, de wijzen en de andere spelers zijn op 11 december 2010 te bewonderen.
Een prima initiatief van de Oranjevereniging om dit destijds op te zetten. Die club beleeft in februari een ware paleisrevolutie met het vertrek van acht vaste krachten. Een nieuwe wind gaat waaien met jong bloed, al kunnen de huidige bestuurders terugkijken op een geslaagde krachttoer. Het jaar 2009 komt vanaf zaterdag in Het Noordik nog drie dagen in beeld met wel 600 unieke foto’s, films en nieuwsberichten onder het motto “Nog ien keer terugge kieken”.
Het wordt zeker een indrukwekkend afscheid van een veelbewogen jaar. Ik doe dat op een wat poëtische wijze, passend bij de schat aan cultuur, waarop we in 2009 werden getracteerd.
“De garde van Napoleon gaf eind 2006 het volksfeest een knallend begin
Het was al direct voelbaar: de Vroomshopers geloofden er echt in.
Plannen werden gesmeed, het heilige vuur bleef branden, voorwaar:
Voor je het wist was het al 2009: 150 jaar Vroomshoop: het grote jubileumjaar.
Al direct was er in de vrieskou geknal met carbid, niet normaal
En heel Vroomshoop deed direct de ijzers onder op ’t kanaal
Geert Mak kwam bij Alberto Stegeman, het kerkenpad werd een succes
En kinderen ontdekten het verleden, heden en toekomst van hun dorp bij menige les.
Het Front werd opgesierd met graffiti van Beatrix en van De Dijk, ook live present
Met Rocking Harmony, da’s Mooi Wark, werden we dit jaar wel bijzonder verwend
Keep them Rolling, Koninginnedag, Keep them Rolling, koersbal en vliegerfeest
Haast te veel om op te noemen, je moet er bij zijn geweest.
Het Hart van werd geopend, een gedenkplaat onthuld en de braderie was top
Bekiek het maar en de brandweerexpositie, wát een bezoek, het kon niet op
Emoties en een fantastische opbrengst bij de Monopoly-Kika-tocht door Nederland
FC Twente, de sportweek, ook de PK-dag en vlootshow gingen hand in hand.
De historische brandweerauto’s, de sterkste man en de drakenboten: prachtig
Menigeen zei toen al: wat gebeurt er veel in de Diamant in Twenterand, allemachtig!
Maar na de accordeon- en harmoniedag moesten de beide feestweken nog komen
Wees eerlijk: van zo’n versierd en verlicht Vroomshoop kun je alleen maar dromen.
Met classic house met Mental Theo barstte het festijn los op de feestlocatie
Vroomshoop-Oost werd overspoeld en het vervolg werd een wereldprestatie.
De reünie was doorleefd met een historisch schouwspel, dat was echt raak
Toen het bronzen kunstwerk, de levende piramide, viel echt in de smaak
Geloven langs het kanaal werd gezegend met een bomvolle tent
De expositie en de kunstroute hebben ons met cultuur verwend
De kinderen en senioren vermaakten zich en ook de jongeren aan de beurt
In de feesttent waren gospelconcerten, was er rock en de piraat, zeer gevarieerd
En was er cabaret: Vroomshoop ging plat en er was blaasmuziek, ook niet verkeerd
De grote ondernemersbeurs brak alle records en was zeer het bezoeken waard
Het vuurwerk was onvergetelijk: Vroomshoop stond echt op de kaart.
De American Tukkerday was ook al zo’n enorm geslaagd festijn
De Muzikale Diamant en classic meets gospel liepen als een trein.
De tentoonstelling 15.000 jaar Vroomshoop en de landelijke oranje Bondsdag
Het waren groeibriljantjes van de diamant, als ik het zo zeggen mag.
De Vroomshoopse Revue en de Jostiband, de Stobbe genoot ervan
En nog steeds werd het vuur brandende gehouden: “Wie goat vedan”
De kerstmarkt was er weer en de toppers voor Kika deden hun best
En laten we zo samen nog ien keer terugge kieken op het lest.
Vroomshoop vierde z’n verjaardag op ongekende wijze, dat mag in de krant
Vroomshoop is daarom nu voor altijd voor altijd de Diamant in Twenterand
Leve de Oranjevereniging en de vele vrijwilligers voor hun inzet dit jaar.
We mogen na zo’n onvergetelijk jaar trots zijn op ons dorp, dat is zeker waar.
Wat dat betreft sneuvelen reputaties alsof het soldaten aan het front zijn. Neem zo’n Tiger Woods uit het mondaine wereld van de golf. Verslaafd aan sex en de ene na de andere publieke vrouw komt met een publieke verklaring. De grappen over de all in one en de geopende gulp die voor US Open staat zijn aan de orde van de dag. Leedvermaak is en blijft kwalijk en aan de andere kant wordt ook altijd weer bewezen dat belachelijk veel geld niet gelukkig maakt, integendeel.
Afgelopen zaterdag keerde de pruikentijd terug in Den Ham, inclusief de amicale oud-barbier Nico Rekers en tegelijkertijd was er de het eerste lustrum van de levende kerststal in Vroomshoop. Beide evenementen waren zeer de moeite waard, maar waarom niet beter afstemmen? Den Ham gaat op 11 december weer terug in de tijd, dus Spieker Jozef Arts, Maria, het Kindeke, de herders, de wijzen en de andere spelers zijn op 11 december 2010 te bewonderen.
Een prima initiatief van de Oranjevereniging om dit destijds op te zetten. Die club beleeft in februari een ware paleisrevolutie met het vertrek van acht vaste krachten. Een nieuwe wind gaat waaien met jong bloed, al kunnen de huidige bestuurders terugkijken op een geslaagde krachttoer. Het jaar 2009 komt vanaf zaterdag in Het Noordik nog drie dagen in beeld met wel 600 unieke foto’s, films en nieuwsberichten onder het motto “Nog ien keer terugge kieken”.
Het wordt zeker een indrukwekkend afscheid van een veelbewogen jaar. Ik doe dat op een wat poëtische wijze, passend bij de schat aan cultuur, waarop we in 2009 werden getracteerd.
“De garde van Napoleon gaf eind 2006 het volksfeest een knallend begin
Het was al direct voelbaar: de Vroomshopers geloofden er echt in.
Plannen werden gesmeed, het heilige vuur bleef branden, voorwaar:
Voor je het wist was het al 2009: 150 jaar Vroomshoop: het grote jubileumjaar.
Al direct was er in de vrieskou geknal met carbid, niet normaal
En heel Vroomshoop deed direct de ijzers onder op ’t kanaal
Geert Mak kwam bij Alberto Stegeman, het kerkenpad werd een succes
En kinderen ontdekten het verleden, heden en toekomst van hun dorp bij menige les.
Het Front werd opgesierd met graffiti van Beatrix en van De Dijk, ook live present
Met Rocking Harmony, da’s Mooi Wark, werden we dit jaar wel bijzonder verwend
Keep them Rolling, Koninginnedag, Keep them Rolling, koersbal en vliegerfeest
Haast te veel om op te noemen, je moet er bij zijn geweest.
Het Hart van werd geopend, een gedenkplaat onthuld en de braderie was top
Bekiek het maar en de brandweerexpositie, wát een bezoek, het kon niet op
Emoties en een fantastische opbrengst bij de Monopoly-Kika-tocht door Nederland
FC Twente, de sportweek, ook de PK-dag en vlootshow gingen hand in hand.
De historische brandweerauto’s, de sterkste man en de drakenboten: prachtig
Menigeen zei toen al: wat gebeurt er veel in de Diamant in Twenterand, allemachtig!
Maar na de accordeon- en harmoniedag moesten de beide feestweken nog komen
Wees eerlijk: van zo’n versierd en verlicht Vroomshoop kun je alleen maar dromen.
Met classic house met Mental Theo barstte het festijn los op de feestlocatie
Vroomshoop-Oost werd overspoeld en het vervolg werd een wereldprestatie.
De reünie was doorleefd met een historisch schouwspel, dat was echt raak
Toen het bronzen kunstwerk, de levende piramide, viel echt in de smaak
Geloven langs het kanaal werd gezegend met een bomvolle tent
De expositie en de kunstroute hebben ons met cultuur verwend
De kinderen en senioren vermaakten zich en ook de jongeren aan de beurt
De triatlon en die mooie kermis, zelfs op een steile wand werd gescheurd
In de feesttent waren gospelconcerten, was er rock en de piraat, zeer gevarieerd
En was er cabaret: Vroomshoop ging plat en er was blaasmuziek, ook niet verkeerd
De grote ondernemersbeurs brak alle records en was zeer het bezoeken waard
Het vuurwerk was onvergetelijk: Vroomshoop stond echt op de kaart.
De American Tukkerday was ook al zo’n enorm geslaagd festijn
De Muzikale Diamant en classic meets gospel liepen als een trein.
De tentoonstelling 15.000 jaar Vroomshoop en de landelijke oranje Bondsdag
Het waren groeibriljantjes van de diamant, als ik het zo zeggen mag.
De Vroomshoopse Revue en de Jostiband, de Stobbe genoot ervan
En nog steeds werd het vuur brandende gehouden: “Wie goat vedan”
De kerstmarkt was er weer en de toppers voor Kika deden hun best
En laten we zo samen nog ien keer terugge kieken op het lest.
Vroomshoop vierde z’n verjaardag op ongekende wijze, dat mag in de krant
Vroomshoop is daarom nu voor altijd voor altijd de Diamant in Twenterand
Leve de Oranjevereniging en de vele vrijwilligers voor hun inzet dit jaar.
We mogen na zo’n onvergetelijk jaar trots zijn op ons dorp, dat is zeker waar.
donderdag 10 december 2009
Een koortsige periode: de vinger aan de pols in dit post-natale tijdperk
De Q-koorts en de ruiming van besmette drachtige geiten en schapen. Nou heij’t schoap an ‘t driet’n an, is een bekende platte uitdrukking. Dierenleed en het sprookje van de wolf en de zeven geitjes eindigt in een nachtmerrie. Mexico, Mexico verdwijnt wat naar de achtergrond en zal dat nu het honnor-scenario van de nabije toekomst zijn. Steeds weer nieuw ziektes, ondanks onze miljarden kostende gezondheidszorg.
\Iemand, die nogal zwaar in de leer is, concludeerde zelfs dat ziekte er bijhoort sinds “we” het paradijs verlaten hebben. Nou, zo’n opmerking biedt troost en bemoediging, zeg. Zo’n diep principiële houding leidt er ook toe dat er vele kinderen bewust niet worden ingeënt tegen H1N1. Het zal je vader of moeder maar wezen als je dor zo’n beslissing ernstig ziek wordt of nog erger. Maar goed: we moeten andersdenkenden in hun waarde laten, dat is juist ook de meerwaarde van onze democratie.
Deze week intrigeerde me die foto in TC Tubantia van de klimaatconferentie van Kopenhagen, inderdaad om warm van te worden. Naast de bekende kleine zeemeermin staat tijdelijk en ander kunstwerk. Het stelt Vrouwe Justitia voor, compleet met overgewicht, die model staat voor het rijke en machtige westen. De vadsige vrouw zit op de op de schouders van een uitgemergelde Afrikaan.
In Engeland werd vorig jaar nog 16 miljard (!) Euro uitbetaald aan bonussen aan bankiers. We weten ook dat in de armste Afrikaanse landen ontelbaar veel volwassenen en kinderen aan bosjes sterven door aids en door andere ziekten en dat daar één arts op 30.000 inwoners is. Moeten we blijven zwijgen of… Geven kan, als een vis, maar leren vissen is nog beter. Daarom is zo’n wereldontwikkelingsbank FMO als financieringsmaatschappij voor ontwikkelingelanden zo’n goede instelling en zien we in Afrika tegen de verdrukking in ook economische groei.
Soms zijn er tekenen van hoop, als Marxistisch Noord Korea, waar op schandalige wijze honger wordt geleden door kinderen, hulp accepteert van aartsvijand Zuid Korea in de vorm van vaccins.
We moeten af van vijandsbeelden, wordt het eindelijk eens Vrede op aarde, zoals in de kersttijd.
Gek dat we onder de kerstboom vaak meer tot bezinning en meer bewustwording komen. Dat liever dan die schier eindeloze reeks kerstmarkten, waar het vaak alleen maar om “hebben”gaat. Maar ook daar weer: een geïnspireerd levend kerstspel rondom het plein van de hemelse vrede (Irene) in het Vroomshoopse dialect, dat zelfs door de KRO wordt vastgelegd.
En dan dat mooie historische schouwspel in den Ham van zaterdag, waar zelfs enkele Vroomshopers een rol gaan vertolken. Ook de leerlingen van groep 8 van de Vroomshoopse scholen spelen mee in de pruikentijd in 1760, toen men aan de vooravond stond van de wereldrevoluties. Vrijheid, gelijkheid en broederschap, zo gaan de inwoners van Den Ham en Vroomshoop na de revolutie van de gemeentelijke herindeling in dit millennium met elkaar om.
Zelf zal ik te midden van de pakweg 150 spelers net als in deze rubriek in de anonimiteit m’n steentje bijdragen. Eens zei m’n oppoe oet ’n Ham al eens tegen mijn vrouw: “Wat mu’j toch met dizzen K’naalse..?”. Nou kan ik weer eens terug doen voor mijn broeders en zusters uit het Brinkdorp.
Vertrouwen komt te paard en gaat te Voet, zo leert de politiek. Verstoorde communicatie tussen Jan Binnenmars en zijn ambtenaar Herman Zwerink en directeur Marcus Elzinga van de stichting Welzijn Twenterand leidde net niet tot het Mea Culpa Maxima van de wethouder. Wel wil hij in een goed gesprek de zaak afronden. Hidde Viser van de PvdA riep diep getroffen al handenwrijvend: “Schud elkaar de hand, net zoals wij na afloop van een debat doen”. Is dat nou een geitenwollen sokken-verhaal of getuigt dat van een hoog I.Q.Q?
Dan Roel Koster van Gemeentebelangen Twenterand, die van een klokkenluider in een vredesapostel veranderde.
Nog net geen applaus van de raadsleden voor de wethouder, die er genadig vanaf kwam. Maar goed: Binnenmars deed met (te)veel omhaal van woorden een handreiking en dat is ook lovenwaardig na al dat eerdere gestuntel. Als een duuveltje uit een doosje kwam toen het bericht vanuit het gemeentehuis van Twenterand dat er een mediator voor € 5.000,-- aan de slag kon om de plooien helemaal glad te strijken. En dat in deze tijd van bezuinigingen, het is toch niet te geloven. Ga als kerels om tafel zitten, kijk naar de toekomst en sluit een akkoord.
Hersteld vertrouwen heet zoiets, maar de ego’s staan zoiets zo vaak in de weg. Bij Gemeentebelangen Twenterand hebben ze daar ook last van. Geestverwanten van troubleshooter Warner Roozeboom zijn vast van plan om de oude verhoudingen te herstellen: Warner terug op het pluche. Dat betekent onrust en stampij in een nog jonge en veelbelovende politieke partij, die in de polls glorieerde. Het lijkt erop dat er te vroeg is gepiekt en voor je het weet ligt het nest alweer onder de kerstboom.
Zo lijkt hetzelfde droevige lot als landelijke voorgangers als de LPF en de TON te dagen. Het ontbreken van traditie kan je nekken, maar dat hoeft niet met een goede structuur en gezonde verhoudingen. Echt dodelijk wordt het als er een strijd om de macht woedt en dat mensen hun eigen ego belangrijker vinden dan de groep, waar ze deel van uit maken.
Altijd weer blijkt ook weer dat op het laatst van de raadsperiode kandidaten zomaar van de straat worden geplukt. Die moet je vier lang begeleiden en gaan voorbereiden op hun taak, maar dat gebeurt niet of zeer onvoldoende. De PvdA heeft weer leergeld betaald, toen een jonge Vroomshoopse kandidaat schrok van de publiciteit en snel weer afhaakte.
De andere politieke partijen maken glimlachend de balans op en doen wat je hoort te doen als je geknipt of geschoren wordt: stil blijven zitten en rust in de tent houden.
Tot slot de afbraakpolitiek aan de Hoofdstraat in Vroomshoop. We leven nu echt in het post-natale tijdperk na de afbraak van weer en cultuur-historisch pand. Een dorp zonder verleden of identiteit, dat kan toch niet. Wie maakt zich nu sterk voor het behoud van zulke markante panden? Ik ben ervoor om die panden eens in kaart te brengen om zo een vuist te kunnen maken. Dan kun je echt zeggen: handen af van ons sociaal-culturele erfgoed. Wie die fotogalerij wil maken, kan zich bij Jan Kassies melden. Die zorgt ervoor dat deze Maecenas bij mij bekend wordt. Niks geen “Bekiek het maar”, maar gewoon de ogen open houden.
\Iemand, die nogal zwaar in de leer is, concludeerde zelfs dat ziekte er bijhoort sinds “we” het paradijs verlaten hebben. Nou, zo’n opmerking biedt troost en bemoediging, zeg. Zo’n diep principiële houding leidt er ook toe dat er vele kinderen bewust niet worden ingeënt tegen H1N1. Het zal je vader of moeder maar wezen als je dor zo’n beslissing ernstig ziek wordt of nog erger. Maar goed: we moeten andersdenkenden in hun waarde laten, dat is juist ook de meerwaarde van onze democratie.
Deze week intrigeerde me die foto in TC Tubantia van de klimaatconferentie van Kopenhagen, inderdaad om warm van te worden. Naast de bekende kleine zeemeermin staat tijdelijk en ander kunstwerk. Het stelt Vrouwe Justitia voor, compleet met overgewicht, die model staat voor het rijke en machtige westen. De vadsige vrouw zit op de op de schouders van een uitgemergelde Afrikaan.
In Engeland werd vorig jaar nog 16 miljard (!) Euro uitbetaald aan bonussen aan bankiers. We weten ook dat in de armste Afrikaanse landen ontelbaar veel volwassenen en kinderen aan bosjes sterven door aids en door andere ziekten en dat daar één arts op 30.000 inwoners is. Moeten we blijven zwijgen of… Geven kan, als een vis, maar leren vissen is nog beter. Daarom is zo’n wereldontwikkelingsbank FMO als financieringsmaatschappij voor ontwikkelingelanden zo’n goede instelling en zien we in Afrika tegen de verdrukking in ook economische groei.
Soms zijn er tekenen van hoop, als Marxistisch Noord Korea, waar op schandalige wijze honger wordt geleden door kinderen, hulp accepteert van aartsvijand Zuid Korea in de vorm van vaccins.
We moeten af van vijandsbeelden, wordt het eindelijk eens Vrede op aarde, zoals in de kersttijd.
Gek dat we onder de kerstboom vaak meer tot bezinning en meer bewustwording komen. Dat liever dan die schier eindeloze reeks kerstmarkten, waar het vaak alleen maar om “hebben”gaat. Maar ook daar weer: een geïnspireerd levend kerstspel rondom het plein van de hemelse vrede (Irene) in het Vroomshoopse dialect, dat zelfs door de KRO wordt vastgelegd.
En dan dat mooie historische schouwspel in den Ham van zaterdag, waar zelfs enkele Vroomshopers een rol gaan vertolken. Ook de leerlingen van groep 8 van de Vroomshoopse scholen spelen mee in de pruikentijd in 1760, toen men aan de vooravond stond van de wereldrevoluties. Vrijheid, gelijkheid en broederschap, zo gaan de inwoners van Den Ham en Vroomshoop na de revolutie van de gemeentelijke herindeling in dit millennium met elkaar om.
Zelf zal ik te midden van de pakweg 150 spelers net als in deze rubriek in de anonimiteit m’n steentje bijdragen. Eens zei m’n oppoe oet ’n Ham al eens tegen mijn vrouw: “Wat mu’j toch met dizzen K’naalse..?”. Nou kan ik weer eens terug doen voor mijn broeders en zusters uit het Brinkdorp.
Vertrouwen komt te paard en gaat te Voet, zo leert de politiek. Verstoorde communicatie tussen Jan Binnenmars en zijn ambtenaar Herman Zwerink en directeur Marcus Elzinga van de stichting Welzijn Twenterand leidde net niet tot het Mea Culpa Maxima van de wethouder. Wel wil hij in een goed gesprek de zaak afronden. Hidde Viser van de PvdA riep diep getroffen al handenwrijvend: “Schud elkaar de hand, net zoals wij na afloop van een debat doen”. Is dat nou een geitenwollen sokken-verhaal of getuigt dat van een hoog I.Q.Q?
Dan Roel Koster van Gemeentebelangen Twenterand, die van een klokkenluider in een vredesapostel veranderde.
Nog net geen applaus van de raadsleden voor de wethouder, die er genadig vanaf kwam. Maar goed: Binnenmars deed met (te)veel omhaal van woorden een handreiking en dat is ook lovenwaardig na al dat eerdere gestuntel. Als een duuveltje uit een doosje kwam toen het bericht vanuit het gemeentehuis van Twenterand dat er een mediator voor € 5.000,-- aan de slag kon om de plooien helemaal glad te strijken. En dat in deze tijd van bezuinigingen, het is toch niet te geloven. Ga als kerels om tafel zitten, kijk naar de toekomst en sluit een akkoord.
Hersteld vertrouwen heet zoiets, maar de ego’s staan zoiets zo vaak in de weg. Bij Gemeentebelangen Twenterand hebben ze daar ook last van. Geestverwanten van troubleshooter Warner Roozeboom zijn vast van plan om de oude verhoudingen te herstellen: Warner terug op het pluche. Dat betekent onrust en stampij in een nog jonge en veelbelovende politieke partij, die in de polls glorieerde. Het lijkt erop dat er te vroeg is gepiekt en voor je het weet ligt het nest alweer onder de kerstboom.
Zo lijkt hetzelfde droevige lot als landelijke voorgangers als de LPF en de TON te dagen. Het ontbreken van traditie kan je nekken, maar dat hoeft niet met een goede structuur en gezonde verhoudingen. Echt dodelijk wordt het als er een strijd om de macht woedt en dat mensen hun eigen ego belangrijker vinden dan de groep, waar ze deel van uit maken.
Altijd weer blijkt ook weer dat op het laatst van de raadsperiode kandidaten zomaar van de straat worden geplukt. Die moet je vier lang begeleiden en gaan voorbereiden op hun taak, maar dat gebeurt niet of zeer onvoldoende. De PvdA heeft weer leergeld betaald, toen een jonge Vroomshoopse kandidaat schrok van de publiciteit en snel weer afhaakte.
De andere politieke partijen maken glimlachend de balans op en doen wat je hoort te doen als je geknipt of geschoren wordt: stil blijven zitten en rust in de tent houden.
Tot slot de afbraakpolitiek aan de Hoofdstraat in Vroomshoop. We leven nu echt in het post-natale tijdperk na de afbraak van weer en cultuur-historisch pand. Een dorp zonder verleden of identiteit, dat kan toch niet. Wie maakt zich nu sterk voor het behoud van zulke markante panden? Ik ben ervoor om die panden eens in kaart te brengen om zo een vuist te kunnen maken. Dan kun je echt zeggen: handen af van ons sociaal-culturele erfgoed. Wie die fotogalerij wil maken, kan zich bij Jan Kassies melden. Die zorgt ervoor dat deze Maecenas bij mij bekend wordt. Niks geen “Bekiek het maar”, maar gewoon de ogen open houden.
woensdag 2 december 2009
Herinneringen aan Ramses Shaffy en Harm Braakman
De kogel is door de kerk en dat dicht achter Irene. Dankzij Tsaar Peter “de grote” Zuithof, directeur van de woningstichting Vriezenveen-Westerhaar, komt het project activiteitencentrum nu eindelijk uit de startblokken. Zuithof is veel meer dan een eigentijdse ingehuurde Sinterklaas en samen met collega Jan de Lange van Vestion Wonen werd de reddingsboei toegeworpen richting het gemeentebestuur van Twenterand. . De verlossende brief, die duidelijk maakte dat de woningbouwcorporaties ook financieel in het verhaal meegaan, werd net voor de raadsvergadering van afgelopen dinsdag bezorgd. Er werd nog net niet gezongen “’t Heerlijke avondje is gekomen”, maar iedereen besefte dat dit de grote doorbraak was.
Nu zou je verwachten dat Vroomshopers dinsdagavond massaal de publieke tribune van de burcht in Vjenne zouden bevolken. Niets is minder waar, al waren de grootgebruikers van het MCC en het aanstaande activiteitenentrum er wel in de personen van Harry ten Brinke en Richard Herbers. De actieve Harmonie Vroomshoop blaast zo haar partijtje goed mee en verdient de loftrompet.
Eindelijk een gunstig bericht over de centrumvisie en nog net in het jubeljaar van het 150-jarige Vroomshoop. Nu sluiten we gelukkig niet in mineur of met een kater af. We kunnen samen de foto- en filmtentoonstelling “Nog ien keer truggekiek’n” in Het Noordik bezoeken in de wetenschap, dat cultureel en sportief Vroomshoop eindelijk een goede plek krijgt.
En wat te denken van en brede school, een gezondheidscentrum en een verpleeghuisvoorziening. Twenterand kan zo haar naam als een levensloopbestendige gemeente waarmaken. Erkend wielerliefhebber, netwerker en bemiddelaar Bernard Kobes kan zo weer naam maken met een sterke demarrage in z’n korte edoch hevige bestuursperiode in Twenterand.
Want op bestuursdaden komt het toch aan. En niet op loze worden, zoals minister Maxime Verhagen van Buitenlandse Zaken, die om electorale redenen terughoudend reageert op de uitslag van het volksreferendum in Zwitserland over de minaretten. Waren ze daar nog neutraal in de oorlog, dat is nu veranderd.
Er mogen niet meer minarettes bijkomen, dat is in strijd met het Zwitserleven-gevoel. Minirettes bij de Harmonie zijn prima, maar gebedshuizen voor Moslims, ho maar. Griezelig en in dezelfde oorlog begon het ook met dergelijke verboden voor Joden. Dat de PVV daar gretig op inhaakt, ach daaraan zijn we inmiddels gewend. Maar dat Verhagen als aanstaande politieke leider van het CDA niet krachtig afstand neemt van deze discriminatie is toch ongehoord.
Dan lees ik ook nog dat zijn partijgenoot Mirjam Sterk en Kees van der Staaij van het SGP pleiten voor het Wilhemus als verplichte leerstof voor nieuwkomers. In de motie werd gesteld, dat niet alle 16 coupletten niet geleerd hoeven te worden, nou dat valt weer mee. Laten er nu 15 coupletten zijn! Dat geeft al aan hoe krampachtig “Den Haag” met onze Medelanders omgaan, het is toch om waterlanders van te krijgen.
Inderdaad: Zing, vecht, huil en bid en verder ook: Sammy, We zullen doorgaan en Laat me m’n eigen gang maar gaan. De karakteristieke stem van Ramses Shaffy leek direct op zijn ziel aangesloten. Nu leeft hij niet meer na een veelbewogen leven. De Pastorale, die Ramses Shaffy samen met Liesbeth List zong, is nog vertolkt tijdens de tweede Vroomshoopse Revue in 2004: de Pastorale van het kanaal. Levenslust, ongeremdheid, fantasie, vrijheidsdrang, we verlangen er soms allemaal wel eens even naar. Door zijn charisma sprak Ramses Shaffy tot de verbeelding, al was zijn levenswandel niet voorbeeldig en eindigde het in feite triest.
In Vroomshoop overleed ook een grootheid, zij het op voetbalgebied. Harm Braakman overleed onverwacht op 68-jarige leeftijd en maakte als magistrale linkspoot van Vroomshoopse Boys furore op de velden van Brinkman en daarna in het dorpscentrum bij het MCC begin jaren zestig.
Net als Ramses Shaffy soms rebels en eigenzinnig, maar echt iemand van ruwe bolster en blanke pit. Harm had net als Jan Veneberg (van Tip) makkelijk met Heracles mee gekund, maar koos ervoor in z’n beschermde omgeving te blijven voetballen. En wat was hij een technische en ook karaktervolle speler met een verschroeiend hard schot, ongelofelijk!
Na weer een conflict bij de Boys voetbalde Harm nog jaren op De Rohorst bij vv Den Ham, waar hij ook zeer gewaardeerd werd. Harm Braakman maakte ook naam als professioneel stratenmaker en zijn zoon Johannes nam dat over. Dat gold ook voor het voetballen en nu is kleinzoon Marcel Braakman een van de grote voetbaltalenten bij Vroomshoopse Boys. Ook al sterft een mens, hij blijft voortleven.
Nu zou je verwachten dat Vroomshopers dinsdagavond massaal de publieke tribune van de burcht in Vjenne zouden bevolken. Niets is minder waar, al waren de grootgebruikers van het MCC en het aanstaande activiteitenentrum er wel in de personen van Harry ten Brinke en Richard Herbers. De actieve Harmonie Vroomshoop blaast zo haar partijtje goed mee en verdient de loftrompet.
Eindelijk een gunstig bericht over de centrumvisie en nog net in het jubeljaar van het 150-jarige Vroomshoop. Nu sluiten we gelukkig niet in mineur of met een kater af. We kunnen samen de foto- en filmtentoonstelling “Nog ien keer truggekiek’n” in Het Noordik bezoeken in de wetenschap, dat cultureel en sportief Vroomshoop eindelijk een goede plek krijgt.
En wat te denken van en brede school, een gezondheidscentrum en een verpleeghuisvoorziening. Twenterand kan zo haar naam als een levensloopbestendige gemeente waarmaken. Erkend wielerliefhebber, netwerker en bemiddelaar Bernard Kobes kan zo weer naam maken met een sterke demarrage in z’n korte edoch hevige bestuursperiode in Twenterand.
Want op bestuursdaden komt het toch aan. En niet op loze worden, zoals minister Maxime Verhagen van Buitenlandse Zaken, die om electorale redenen terughoudend reageert op de uitslag van het volksreferendum in Zwitserland over de minaretten. Waren ze daar nog neutraal in de oorlog, dat is nu veranderd.
Er mogen niet meer minarettes bijkomen, dat is in strijd met het Zwitserleven-gevoel. Minirettes bij de Harmonie zijn prima, maar gebedshuizen voor Moslims, ho maar. Griezelig en in dezelfde oorlog begon het ook met dergelijke verboden voor Joden. Dat de PVV daar gretig op inhaakt, ach daaraan zijn we inmiddels gewend. Maar dat Verhagen als aanstaande politieke leider van het CDA niet krachtig afstand neemt van deze discriminatie is toch ongehoord.
Dan lees ik ook nog dat zijn partijgenoot Mirjam Sterk en Kees van der Staaij van het SGP pleiten voor het Wilhemus als verplichte leerstof voor nieuwkomers. In de motie werd gesteld, dat niet alle 16 coupletten niet geleerd hoeven te worden, nou dat valt weer mee. Laten er nu 15 coupletten zijn! Dat geeft al aan hoe krampachtig “Den Haag” met onze Medelanders omgaan, het is toch om waterlanders van te krijgen.
Inderdaad: Zing, vecht, huil en bid en verder ook: Sammy, We zullen doorgaan en Laat me m’n eigen gang maar gaan. De karakteristieke stem van Ramses Shaffy leek direct op zijn ziel aangesloten. Nu leeft hij niet meer na een veelbewogen leven. De Pastorale, die Ramses Shaffy samen met Liesbeth List zong, is nog vertolkt tijdens de tweede Vroomshoopse Revue in 2004: de Pastorale van het kanaal. Levenslust, ongeremdheid, fantasie, vrijheidsdrang, we verlangen er soms allemaal wel eens even naar. Door zijn charisma sprak Ramses Shaffy tot de verbeelding, al was zijn levenswandel niet voorbeeldig en eindigde het in feite triest.
In Vroomshoop overleed ook een grootheid, zij het op voetbalgebied. Harm Braakman overleed onverwacht op 68-jarige leeftijd en maakte als magistrale linkspoot van Vroomshoopse Boys furore op de velden van Brinkman en daarna in het dorpscentrum bij het MCC begin jaren zestig.
Net als Ramses Shaffy soms rebels en eigenzinnig, maar echt iemand van ruwe bolster en blanke pit. Harm had net als Jan Veneberg (van Tip) makkelijk met Heracles mee gekund, maar koos ervoor in z’n beschermde omgeving te blijven voetballen. En wat was hij een technische en ook karaktervolle speler met een verschroeiend hard schot, ongelofelijk!
Na weer een conflict bij de Boys voetbalde Harm nog jaren op De Rohorst bij vv Den Ham, waar hij ook zeer gewaardeerd werd. Harm Braakman maakte ook naam als professioneel stratenmaker en zijn zoon Johannes nam dat over. Dat gold ook voor het voetballen en nu is kleinzoon Marcel Braakman een van de grote voetbaltalenten bij Vroomshoopse Boys. Ook al sterft een mens, hij blijft voortleven.
Aanmelden bij Posts [Atom]