SCHOLLEPROAT

Erger u niet, maar verwonder u slechts. Valt niet altijd mee. Zo kregen we deze week een brief thuis bezorgd door en van de TNT, die bijkans zorgde voor en post-traumatische gemoedstoestand. Tante Pos en de PTT, dat waren nog eens tijden. De postbodes naderden op rustige wijze de brievenbus en waren weleens ook sociaal bewogen meelezers. Welgemoed werd een ansichtkaart uit Dedemsvaart bezorgd en als het moest nog voorgelezen ook. De vaste koffieadresjes waren er ook voor de alom bekende postbodes. De bakfiets met zwaardere stukken onder rembours ging compleet met enorm zadel met veer door het straatbeeld en op het toen nog in volle glorie aanwezige postkantoor langs het kanaal werd nog een postzegel van een kwartje verkocht.

Nu racen de rode autootjes van gleuf naar gleuf of vooral van bus naar bus en is met de befaamde elastiekjes de rek eruit. TNT-Post stuurde mij een brief, waarin ik vriendelijk, maar zeer dringend werd verzocht om een nieuwe postbus te installeren. De afgelopen 23 jaar kwam het altijd normaal in de bus. De arme postbodes moeten 15 meter van de openbare weg naar de brievenbus afleggen en dat is niet meer te doen, is niet meer efficiënt. De wettelijk bepaalde afstand naar de weg is 10 meter en daarom moet er en nieuwe buitenbus komen. Die foeilelijke groene Brabantia-bus kan via de TNT voor 60 Euro worden aangeschaft. Met een paal erbij kost dat grapje 90 Euro. Wie staat er nu voor paal? Inderdaad: de TNT, weg ermee!

In de brief staat ook nog dat bij het niet aanbrengen van de nieuwe bus de postbezorging stop gezet kan worden. Het komt niet in de bus met de TNT wat mij betreft en dan wil ik echt niet mailig doen. De rouwkaart is aanstaande: In plaats van kaarten: de TNT is niet meer.

Doet me denken aan de heldhaftige actie van het college van B&W van Twenterand om het om fietsen van de scholieren naar Almelo te voorkomen. Uw waterrijk kome Almelo, maar dat moet niet ten koste gaan van de arme kindertjes uit Twenterand. Liefst één (jawel!) kilometer moet worden omgefietst richting het ROC Twente, Lyceum of Erasmus. Overstuur zijn en crisisberaad in Twenterand en prangende vragen aan het college van B&W van de gemeente Almelo. Dan denk ik: ga toch fietsen college en houd je met echt belangrijke zaken bezig. Het is juist goed dat die scholieren wat extra conditie opdoen, dat voel je toch aan je water.

Zo, dit waren de kleine ergernissen, nu naar belangrijker items. Dan spreekt me Hein Pieper uit Schalkhaar, onlangs als CDA-fractielid beëdigd als Tweede Kamerlid me echt aan. Pieper: “Het gaat mij niet om protocollen, procedures of spreadsheets, maar om ruimte te geven aan passie en creativiteit van mensen ”.

Kijk, die spreekt uit z’n hart en dat hebben we juist in deze tijd nodig. Dat was deze week af te zien aan de stijlvolle en ingetogen herdenkingen in Vroomshoop en Den Ham. Jong en oud waren massaal aanwezig en de gedenkplaquette op het Vredesplein en het nieuwe monument bij de Hervormde kerk maakten bepaald wat los. De twee minuten stilte in Vroomshoop waren als het ware oorverdovend. Een merel wipte toen even op het monument van vrede, vrijheid en recht en nam toen vlucht naar de vrijheid. Kinderen van de adoptieschool Nieuwoord stonden op een beklemmende en ook aansprekende en eigentijdse wijze stil bij het herdenken. Bij het monument in Den Ham lag een briefje. Aan de schrijfstijl te zien van een kind. "Vroeger werd op de NSB gestemd en dat vonden de mensen niet goed. Nu wordt er op de PVV gestemd en dat doen ook ouderen. Dan kun je zien dat ze echt vergeten”, zo stond er op het veelzeggende briefje.

Dan zie je dat kinderen nadenken en ook kritisch zijn. Heel goed, dat is mij uit het hart gegrepen. Anderen buitensluiten of uitsluiten past niet, zo was het vroeger en ook nu. Over vrijheid en identiteit gesproken.

Uw brugwachter gaat er nu even tussenuit. Geen post op de vakantie, dat is ook wel eens fijn. Echt onbezorgd ook.