SCHOLLEPROAT

Wat een prachtige optocht van oude brandweerauto’s werd het afgelopen zaterdag. Bescheiden promotor Jan Jansen zocht het voor één keer hogerop op zo’n vehikel en genoot zichtbaar van het uitzicht over zijn geliefde Vrooomshoop en van de enthousiaste reacties. Een aloude auto van spuitgasten uit Eibergen gaf de geest aan de Dreef en het werd een slepende kwestie. Ook op dreef waren de bevlogen leden van ’t Oale Kreng, die welhaast met de oude pothelm zijn geboren. Eens vroeg ik Chris van Dalen bij de brug hoe die Vroomshoopse Oldtimer Club heette. “’t Oale Kreng”, zo was het antwoord. “Nu moet je mijn schoonmoeder niet beledigen”, was toen m’n antwoord.
Maar goed, dat is lang geleden, al is juist die nostalgie zo prachtig. De stoomwals was imponerend, evenals de prachtige sportwagens die finishten. Stoom afblazen blijft altijd mooi. En wat te denken van de motorsleepboten, die de Puntkolk en het Separatiepunt aandeden. Karsten hees de brug omhoog en toen moest ik onwillekeurig aan oud-wetsjouwer Bert Lambers terugdenken. Die vertilde zich echt aan deze kwestie, punt uit. Het was met die boten en de andere activiteiten een prachtig gezicht langs onze passantenhaven. Hulde aan de organiserende Oranjevereniging Vroomshoop.
Verdraaid, wat is die politiek ook vreemd bezig, dacht ik toen ik dat zag en ik kan het weten als oud-brugwachter. Tandenknarsend zie ik in deze zomerperiode dagelijks een dozijn plezierschepen Vroomshoop links en rechts laten liggen om in Doarleseveld of bij andere plaatsen aan te meren. Terwijl wij een passantenhaven hebben, maar die is afgesloten. Dat is toch te gek voor woorden!
Natuurlijk hadden en hebben de omwonenden groot gelijk dat de kleine Puntbrug behouden moest blijven, laat daar geen enkel misverstand over bestaan. Maar om die passanten haven meteen te degraderen tot een dooie arm of pier, dat gaat te ver. Kijk, dat zo’n kanalenvisie te hoog gegrepen was en het vermogen van de lokale politici ver te boven ging, is nog een keer te bevatten. Maar dat de gemeente Twenterand in het Kanaaldorp Vroomshoop z’n passantenhaven zo makkelijk afschrijft, kan er bij mij niet in.
In de nabije toekomst nemen de plezierboten alleen maar toe en dan zou zo’n passantenhaven toch zeer wel op z’n plaats zijn. Ach, ik heb mijn verdriet maar verdronken in een klein café, genaamd de Vriendschap, niet langs de haven. Daar tref je echte vrienden en zoals Rik Felderhof het onlangs zo mooi zei:: een vriend is een door God geschonken broer.
Gespierde taal past vooralsnog alleen bij onze sterkste man Jarno Hams, die z’n dijbeenspier afscheurde. Jarno heeft nu het juk van een zware blessure te dragen, net op het moment dat hij zich mocht meten met de sterksten der aarde. Maar een denkbeeldige triomf is als Mostert na de maaltijd. Zaterdag wordt het in ieder geval erg spannend in Ons Dorp Vroomshoop, als daar de finale plaats vindt van de Sterkste Man van Nederland. Vroomshoop is weer in de picture en in beeld, in dit geval bij RTL 7, dat is goed nieuws.

Michael Jackson, ik kom nog even op de nu verscheiden king of pop terug. Vanavond zag ik beelden van de tribute en ik moet zeggen: Amerika verraste mij in aangename zin. Geen hectisch gedoe en die ijzeren wet van die draaiboeken. Nee, rustig wachten tot iedereen op zijn of haar plaats zat en toen fraaie en gevoelige gospels laten horen: stop crying en stop dying.
Terwijl hijgerige Nederlanders er maar doorheen zaten te kletsen op radio en TV en alleen maar de opwindende dans misten.
Kijk dat noem ik nou respect hebben voor de familie, hoe vreemd die ogenschijnlijk ook in elkaar zit. Dat mis ik wel eens hier in Nederland en ook in onze gemeente.
Nog voor een officiële receptie is afgelopen spoeden de eerste gasten zich al naar de bar. Inderdaad: bar en boos en dat getuigt niet van respect. Jachten en jagen is het parool en goed beschouwd levert dat alleen maar stress op.Daarom, zeker in deze vakantietijd: heradem en herschep, neem tijd voor jezelf en voor anderen: dat werkt louterend.