SCHOLLEPROAT

Al is mijn stem gebroken
Mijn adem zonder kracht
Het lied op and’re lippen
Draagt mij dan door de nacht.

Dit zijn doorleefde woorden, passend bij een markante Vroomshoper, bij wie de toon de muziek maakte. Douwe Elsinga is ons op de leeftijd van 94 jaar ontvallen. Na een lang en gelukkig huwelijk woonde de geboren Fries op het laatst van zijn werkzaam leven in het Liefferdinck in Den Ham. Wie herinnert hem niet als bespeler en pleitbezorger van het Van Dam-orgel in de Hervormde kerk van Vroomshoop en als dirigent van het seniorenkoor Jubilate. Dat deed Douwe Elzinga met veel liefde en inzet tot op hoge leeftijd, net zoals hij z’n beste krachten gaf aan de Coöperatieve Boerenbond langs het kanaal in Vroomshoop. Zijn vriendelijkheid was alom bekend, maar ook zijn doorzettingsvermogen, zijn zangkwaliteiten, zijn aimabele instelling, z’n gemeenschapszin en zijn inzet voor anderen, dat in alle bescheidenheid.
Als Douwe dit ook had kunnen lezen zou hij vast heel nuchter zeggen: “Het kan wel wat minder, ik deed gewoon mij n plicht”. Mensen, die zo leven en werken moeten we koesteren, want het lijkt erop dat ze zeldzamer worden. In 2009 nog onthulde Douwe Elsinga het kunstwerk de levende piramide, waarbij hij dat namens de oudste generatie Vroomshopers deed. Ik zie hem nog komen, leunend op een stok, maar met een ongebroken geest. Moge zijn vrouw Sytske, zijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen de kracht krijgen om dit verlies een plaats te geven, dat in dankbare herinneringen.

In hetzelfde Den Ham zong het mannenkoor Vroomshoop zaterdagavond het hoogste lied in een prima bezette hervormde kerk. Onze eigen gevleugelde muziekvirtuoos Gezinus Veldman trok alle registers open en oud-Vroomshoper Joost Visser sloeg weer heel vakkundig z’n slag. Wat hebben we toch talenten ons midden. Adriaan Stoet zorgde met z’n viool voor de gevoelige snaar en Nico Rousseau zong à la Lex Goudsmit uit Anatevka. “Als ik toch eens rijk was”gold ook voor de 13 mannen, die in maart 1951 het christelijk mannenkoor Vroomshoop hebben opgericht. Een van hen, Bertus Westera, de zoon van de beurtschipper van de Noorderweg, is nog altijd lid, geweldig toch. De oer-Vroomshoper Bertus woont nu samen met z’n vrouw in het verbouwde oude gemeentehuis in Den Ham en hij staat symbool voor het vitale koor met meer dan honderd zanglijsters. Een groot deel bestaat uit Hammenaren, die het merakels goed kunnen vinden met de “Knaalsen”.
Voorman John de Vries, ook al langs het kanaal wonend, refereerde nog even aan de “Hoekse en Kabeljouwse” twisten van weleer met gemeentehuis en zwembad in dubieuze hoofdrollen. Dat is in een haast al ver verleden en de harmonie tussen de bewoners van Brinkdorp en Kanaaldorp is tegenwoordig volop aanwezig. Voorbeelden zijn naast het koor de vogelclub Kleur en Fleur, de oudheidkundige vereniging, de basketbalvereniging Onder Eén Hoedje en de stichting Ons Erfgoed. Zelfs in de werkgroep canonbeschrijving wordt samen geschiedenis geschreven. Maar vergis je niet. Toen onlangs Joke Kottier uit Vroomshoop geschrokken meldde dat het zwemmen in De Stamper meer dan 40% duurder werd en het tijd wordt voor twee zwembaden, kwamen er direct alweer felle reacties. Er moet nog heel wat water door het kanalen en de Linderbeek gaan voordat er een zwembad wordt gesloten. Burgemeester Cornelis Visser kent nog een zware missie om het Twenterand-gevoel boven water te krijgen.

Over water gesproken: het grote centrumplan van Vroomshoop ligt nu ter inzage en de belanghebbenden moeten nu echt met hun water naar de dokter. Hopelijk is het niet te druk op het (in)spreekuur, anders wordt het: Help: de dokter verzuipt. We zien samen naar het gezondheidscentrum, de sporthal, het theater, de brede school en andere voorzieningen uit.

Mijn voorspelling van vorige week dat het giftige muisje van Moerdijk een grote staart zou krijgen, komt uit. Burgemeester “dieniet” Denie is geheel van slag en ruimt het veld. Dat lijkt me best een aardige man, maar is qua communicatie echt rampzalig. Het kan me werkelijk geen “moer”schelen of hij nou van CDA-huize is, of dat hij van de PvdA is. In dergelijke kleine gemeenten heb je echt geen politieke benoemingen en een goed burgemeester staat juist boven de partijen. De reacties op mijn vorige column doen mij denken aan een soort hokjesgeest, waar we juist vanaf moeten. Met name de Telegraaf van rechts en wakker Nederland doet daar aan mee.
Als je de reacties van al die gefrustreerde anonieme lieden op internet leest, denk je wel eens: het wordt tijd dat er leerplicht tot en met 21 jaar komt. Geert Wilders lijdt helemaal aan paranoia te lijden en wil zelfs al een verzoenende katholieke leraar, die en pleidooi houdt voor het offerfeest voor leerlingen met een Islamitische achtergrond, op staande voet ontslaan. Griezelig, de Berufsverbote komen terug en dit met de rug naar elkaar staan doet het ergste vermoeden.

Natuurlijk moet de huidige gedoogcoalitie aan een meerderheid worden geholpen via de Provinciale verkiezingen. Niks gen discussies over varkensflats, het is weer als vanouds een variant op Animal Farm. Inderdaad: het gaat om de macht. Jammer toch eigenlijk, want het moet toch echt over provinciale thema’s gaan als economie, ruimtelijke ordening, infrastructuur en cultuur. We hopen dat we onze Henk Kerkdijk zich goed laat gelden. Dat zonder de oude politiek. Het CDA minachtte kort geleden nog aan de ene kant kritische oudere leden, maar brengt opeens een “mastodont” als Eelco Brinkman in stelling. Gaat het om de provincies? Nee, het gaat om zoveel mogelijk zetels in de Eerste Kamer.

Maar goed, ondanks alle gebreken nog liever onze democratie dan die in Tunesië van Zine El Abidine Bel Ali Alie en zijn vele rovers. Die wrede machthebber gooide de handdoek en vetrok naar Saudië Arabië. Gelukkig hebben we nog daar nog onze standvastige ambassadeur Carolien Weijers, die vorige week op radio 1 formeel verklaarde dat het inderdaad wel wat onrustig was, zand erover. Deed me aan de schrijver Erich Maria Remarque denken: “Im Westen nicht Neues”. Ambassades met al dat blauwe bloed en al die tea-en champagneparty’s zijn niet meer van deze tijd, een consulaat is genoeg. Wat kan er op zoiets bezuinigd worden. Dat voel je op je klompen aan, en laat ik het weinig diplomatisch zeggen: daar is geen WikiLeaks voor nodig.