SCHOLLEPROAT

Wellicht dat er zelfs enig gesnotter hoorbaar is tijdens de onthulling van het monument in het Zwolsekanaal. Gesnotter van ontroering, dat gelukkig weer iets aan de vergetelheid wordt ontrukt. We leden hier aan een post-traumatische depressie door de sloop van het zo karakteristieke postkantoor. Deze revival van het Snottergat is al balsem op de volksziel van Vroomshoop. Net zoals de huldiging van het Nederlands elftal in die merkwaardige grachtengordel der winnende verliezers. Ik draai er niet omheen: direct na die verliespartij tegen Spanje nokte ik af. Ik sterf nog liever in schoonheid, dan dat ik met zo’n kaartenlast met hard voetbal verlies.
Natuurlijk, het is een contactsport en mannelijk voetbal is prima. Maar zo’n karatetrap van Oranje middenvelder Nigel de Jong is toch niet om aan te zien. Nou kan ie wel miljonair van Manchester City zijn, maar een dergelijke overtreding van deze voetballende Kung Fu doen Nederland geen goed. Aan de andere kant: dat gezever van Johan Cruijff raakt kant noch wal. Deze voetbalgoeroe en oud-topspeler nam nooit echt z’n verantwoordelijkheid, of het nu om Oranje of om Ajax ging. In de politiek kennen we ook zo’n figuur, die zich als de beste stuurman aan de wal ontpopt: Geert Wilders.
Cruijff zadelde vanuit z’n heiligdom in Barcelona Oranje genadeloos neer, net alsof Spanje ook geen furie toonde.

Maar goed: Oranje verbroedert en is een bindmiddel en zelfs het lokale volksfeest op de rotonde van Vroomshoop werd landelijk bekend.
Burgemeester Cornelis Visser slaagde cum laude voor zijn eerste vuurproef als bewaker van de openbare orde en veiligheid. . Gewoon het verkeer om de gevreesde rotonde leiden en een gezellig feestje laten bouwen. Nuchter boerenverstand is heel wat waard, zo blijkt weer eens.

Verkiezingsbeloftes stellen niks voor, dat toont Gemeentebelangen Twenterand weer eens aan. Het pluche heeft blijkbaar een verwarrende werking. Eerst blijken er nog doodleuk derden ingehuurd bij de gemeente te worden, daar zou een rem op komen. Nu komt de burgerparticipatie, toch te stokpaardje van Albert Engels c.s., onder druk. De bordjes in de aloude bussen worden weer actueel: ”Niet spreeken met den bestuurder”.
Het presidium, de meest vage club die er binnen het gemeentehuis bestaat, besloot achter gesloten deuren dat een burger weliswaar mag inspreken, maar dat hij of zij na vijf minuten snel zijn of haar mond moet houden. Mee discussiëren mag niet meer en alleen aan raadsleden is dat recht voorbehouden. Arme Gemeentebelangen; waar blijven jullie nou met de kroonjuwelen van de lokale parlementaire democratie?

Dat doet me weer denken aan een gevleugelde uitspraak van de echte regenten: “Inspraak zonder inzicht leidt tot een uitspraak zonder uitzicht”. Jammer, ik had gehoopt dat met Gemeentebelangen er een soort Praagse lente in de politiek kwam. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, dus we wachten nog even af.

Zaak is wel dat er schot lijkt te komen met de centrumvisie van Vroomshoop. Ook zien we hoe ons winkelcentrum en dan speciaal de Hammerstraat gerevitaliseerd wordt en dat zijn tekenen van (Vrooms)hoop. Als de geruchten juist zijn dat wethouder André Idzinga vanut Dronten in ’t Hart van Vroomshoop gaat wonen, kunnen we concluderen dat we dan eindelijk weer een wethouder in ons dorp hebben, nooit weg.


Het hart van ons klopt uiteraard voor het Snottergat. Alle lof aan onze bon-vivant en doorzetter Karel Ekkel. De schuiven worden in ere hersteld en bij dergelijke lovenswaardige initiatieven gaat het niet om: Wat schuift het? Integendeel: tijd en energie worden om niet gegeven om idealen te verwezenlijken. Karel kennende gaat hij met de opening verrassen. Is het niet met tien pond paling dan is het wel met een andere stunt.
Karel is een echte Vroomshoper, die wordt geruggesteund door andere vrijwilligers en door het Waterschap Regge en Dinkel, die zich als vanouds niet onbetuigd laat in het kanaaldorp Vroomshoop.
Tachtig jaar na de onthulling door de legendarische minister Johannes Benedictus Kan van Binnenlandse zaken en Landbouw van het kabinet De Geer gaan de tweeling-broer en zus Karel en Jennie Ekkel opnieuw onthullen. Het Kan verkeren zou de ministerszoon Wim Kan gezegd kunnen hebben. Leve ons mooie Vroomshoop, dat mag donderdag best eens worden geroepen. Donderdag komt de bewogen geschiedenis van het Snottergat weer tot leven: bekiek het maar en komt dat zien!

Het weelderige liggend naakt van Den Ham is dankzij Jan van der Kolk terug waar het hoort, in het Brinkdorp Den Ham. Dat ook tot vreugde van onze onvolprezen dorpsdichter Jan D. Lindenhovius. Wij waakten enkele jaren over de naakte waarheid en dat past ook echt bij Vroomshoop. We zijn dankzij Karel Ekkel weer een monument rijker en dat Snottergat verleidde Lindenhovius weer tot bloemrijke poëzie:

Vroomshoop was eens het putje van Twente
Veel wateren vloeiden daar saâm
Vaak sloeg daar de jeugd op zijn tenten
verleende het plekje zijn faam.

Daar was men aan ’t plonzen en zwemmen
Daar werd menig hartje verliefd
als weer een “snotaap”zonder remmen
het Snottergat doldriest doorkliefd’

Dat is al met al ver vergeten
De jeugd vindt nu elders soelaas
Het Snottergat, heel lang aanbeden,
Kwam in het vergeetboek, helaas.

D’ontwikkeling houdt men niet tegen.
Ook ’t Waterschap liep mee voorop,
wat strekte de streek tot een zegen,
maar ’t Snottergat ging op de schop.

’t Historisch besef kwam toen boven :
Het initiatief werd bekend
Dit alles nu valt hoog te loven :
‘Het gat’ wordt een echt monument!

Labels: snottergat karel ekkel vroomshoop zwolsekanaal