donderdag 21 januari 2010
Een bewogen week schudt ons door elkaar
Een ramp als de verwoestende aardbeving in Haïti is bijna niet te bevatten. Daar past slechts een eerbiedig zwijgen en vervolgens geven. De reddingsacties, alle lof daarvoor. Maar veeleer gaat het nog om de wederopbouw. Stabiliteit zowel bij de huizen en gebouwen als bij de overheid. Zonder een dergelijk fundament stort de boel weer in. Elke ijzervlechter weet ook: er moet verband, er moet samenhang zijn.
Ieder voor zich en God voor ons allen: dat is geen solidariteit. Pijnlijk duidelijk wordt nu dat Haitї geen of nauwelijks meer onderlinge solidariteit meert kent.
Hopelijk is nu ook de westerse wereld op wrede wijze wakker geschud. Als je niet bereid bent meer van je rijkdom te delen, blijft de Babylonische spraakverwarring gelden. De milieuflop in Kopenhagen was meer min dan meer en kijk nog toch naar de bonussen bij de ABN Amro. Zalm, die gladde paling in een emmer met snot, zet het mes erin en nog blijven het schandalig hoge bedragen. Het grote graaien is door de bank genomen nog steeds niet afgelopen.
Wat me wel in positieve zin opviel was het kordate optreden van Peter R. de Vries in het TV programma van Pauw en Witteman.
Eindelijk eens iemand die niet omfloerst en met meel in de mond praat. Eindelijk ook neemt eens iemand met verve de handschoen op tegen haatzaaier Geert Wilders. Peter R. de Vries vindt de uitspraak van Wilders over belasting op hoofddoeken (“De kopvoddentax”) het dieptepunt in de naoorlogse parlementariër geschiedenis. De Vries is iemand die de vrije meningsuiting op een goede wijze gebruikt. Wilders schoffeert willens en wetens hele bevolkingsgroepen, heel griezelig. Zet dat eens af tegen de voorzichtige vrijage van uitgerekend het CDA om samen met de PVV een kabinet te vormen. Natuurlijk kreeg Peter R. de Vries vele haatmails, maar dat kon je verwachten. Vrijheid van meningsuiting: alleen voor de PVV..
Dichter bij huis: de Supercoöp Supermarkt aan de Koele is uitgeroepen tot de beste van Nederland. Na de Expert en de Formido weer een winkel uit Vroomshoop de beste! We kunnen daar trots op zijn en Vroomshoop promoveert van regionaal naar nationaal koopcentrum. Je kunt ze hier om een boodschap sturen. Vroomshoop de superkoop van Twenterand en van de regio. Ondernemend Vroomshoop heeft toch een uitgelezen kans om zich met deze top drie te profileren. Laat prinses Amalia op dat plein in het Hart maar eens een lint doorknippen.
Trots op Nederland zijn we nu ook in Twenterand, dankzij oud VVD’er Wibe Verboom. In twee dagen rommelde hij een partij bij elkaar dankzij tante Rita. Familieleden gauw op de lijst geplaatst en klaar is Kees Wibe. De politiek verliest zienderogen aan aanzien, als je zulke treurige voorbeelden ziet.
Dat de toon nog altijd de muziek maakt, liet het christelijke mannenkoor Vroomshoop afgelopen zaterdagavond merken in Den Ham. Het werd met orkest en al een indrukwekkend nieuwjaarsconcert met de tenor Reza Ranjazmay, oorspronkelijk afkomstig uit Azerbeidzjan als overtuigende solist. De jubilerende koorleider en pianist, onze eigen Gezinus Veldman legde uit dat deze sympathieke tenor met lof het conservatorium had gehaald en een generaal pardon had gekregen. Pardon? Reza zong inderdaad als een veldheer, hij kwam, zag en overwon. De kerkramen van de Hervormde kerk trilden en bleven nog net gespaard en de bezoekers waren in vervoering.
Emotie voelen we ook bij het heengaan van Bung en Sobat Nico Tanate op 72-jarige leeftijd. Hij was een geliefd Hervormd koster en beheerder van Ons Centrum. Betrokken bij zijn dorpsgenoten en innemend en dienstbaar. Dienstbaar.
Zo herinneren we ons Nico Tanate, die ook als wijze uit het oosten meespeelde in het jaarlijkse levende kerstspel. Inderdaad, van oudsher kwam hij uit het verre oosten, maar in wezen had hij alle kenmerken van een herder.
Onverwacht ging deze week ook bijna leeftijdgenoot van Nico, houtsnijder Berend Koster van ons heen. Keurmeester van beroep, maar hij ging helemaal op in z’n passie van het hout snijden. Een gedreven kunstenaar, die ook bijbelse taferelen op treffende wijze uitbeeldde.
Berend Koster was ook een levenskunstenaar, straalde gemoedelijkheid uit en was uit het goede hout gesneden. Het afgelopen jaar nog was Berend de initiatiefnemer van de kunstroute in het kader van 150 jaar Vroomshoop en hij genoot ervan als mensen hem opzochten. In zijn atelier achter z’n woning aan de Van Stolberglaan was het altijd heel goed toeven.
Op zulke verdrietige momenten besef je ook, denkend aan Haїti en ook aan Nico en Berend, dat ieder mens uniek en ook kwetsbaar is. Daarom ook: laten we gezondheid koesteren en laten we genieten van elke dag die ons wordt gegeven. 
Reacties:
<< Homepage
Het is een democratisch recht om een partij op te richten. Maar dat dien uit politieke overtuiging te doen en niet uit een vorm van misplaatste persoonlijke frustratie of rancune. Daar is onze democratie een te groot goed voor en daar horen dit soort acties niet thuis. De oprichting van deze beweging in slechts 2 dagen en de kwaliteit van de kandidatenlijst is een minachting voor de politiek en een minachting voor de inwoners van Twenterand. Maar dat zullen ze TON op 3 maart wel duidelijk laten merken. Een verbaasde inwoner van Twenterand
# gepost door 
: 22 januari 2010 om 03:00
: 22 januari 2010 om 03:00 Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage
Aanmelden bij Posts [Atom]
Een reactie posten