SCHOLLEPROAT

Bernard Kobes is weer eens in het nieuws. De leerlingen van de basisscholen in Wierden moeten het Wilhelmus leren. Zo pakt de scheidende burgemeester van Wierden nog éénmaal uit en niet alleen kadootjes. Mooi dat hij naar Twenterand komt, al is het natuurlijk veel te kort. Dat zijn nog eens mannen en bestuurders van stavast, van de VOC toch? Het kinderfeest in de feesttent wordt geopend met het kloek gezongen volkslied uit honderden kinderkelen. Dit is goed voor het ware Oranjegevoel en dat hebben we nodig. Onze dappere Oranjebestuurders verdienen dat ook.

Bernard Kobes haalde ook al bijna de Vuelta naar Vroomshoop, al ware hij Sinterklaas zelf. Die voorzichtige politici met meel in de mond in de Manitoba-burcht krijgen het nu al Spaans benauwd bij de gedachte aan deze echte doener. We smachten in Vroomshoop naar het nieuwe centrum met een grote sporthal, een nieuw Twenterand theater, verpleeghuisvoorzieningen en een gezondheidscentrum in Vroomshoop, Superwaarnemer Bernard zet hem op! Als je die centrumvisie er doorkrijgt, komt er een tweede standbeeld in Vroomshoop. In Ommen redde hij als waarnemend burgemeester al eens de zelfstandigheid van die Vecht-gemeente en werd er een park naar Kobes vernoemd. Bernard, zet daarom de kroon op je werk en laat je hart spreken en je spierballen zien, dat zou net werk zijn.
Als feestend 150-jarig Vroomshoop kunnen we nu geen kater gebruiken wat ons aanstaande nieuwe centrum betreft. De knopen moeten in september ion de gemeenteraad worden doorgehakt. Anders is het echt “The party is over now” en dat zou zeer ontnuchterend zijn.
Ja, het feest der feesten in de diamant in Twenterand (“Diamonds for ever!”), wat maken we al wat mee. Die drakenbootrace was, met dank aan de Smoezen, Vroomshoop op z’n best. Ik sprak bij de brug van het kanaaldorp zaterdag nog met het sociaal-democratische raadslid Herman Bulder, die aangaf dat het maar goed was dat er geen boot van de gemeenteraad van Twenterand meedeed. “De ene helft wil naar rechts en de andere wil naar links, dus dat zou niks worden met dit zinkende schip” Ja, de waarheid ligt altijd in het midden.
Maar een rooie Pvda-boot, die voorspel ik ook geen behouden vaart. Ik zie Herman al als baardige trommelaar bulderen met een visser aan boord, dan zou Spang als een zeepbel uiteenspatten.
Inderdaad, Herman heeft gelijk: de beste stuurlui staan aan de wal en in dit geval waren dat een dikke drie duizend. Kroegbaas Dick Kremer kreeg nauwelijks vat op de door de hoge temperaturen onvoorstelbare dorst. Zelfs moest er een vat uit Den Ham gehaald worden, de rest was kats op.
Het was echt pompen of verzuipen. De deelnemers van de zwem- en poloclub (!), van Voorwaarts en van Sportlust hadden de neiging hun verdriet te verdrinken. Ze sloegen om en er werd schipbreuk geleden, dat tot hilariteit van de toeschouwers. Geen mooier vermaak dan leedvermaak. De PKN-generatie maakte reclame met een “fiene” uitvoering, waarbij zelfs de katholieke medebroeders kaarsjes voor “Irene” brandden. Kijk, dat is oecumene in de meest pure vorm, waar de drakenbootrace al niet goed voor is.
Het is zeker geen draak van een feestprogramma, wat er nu echt aan zit te komen. Zeer gevarieerd en voor elk wat wils. Ook vol harmonie en er zit echt muziek in. Dat maken we zaterdag ook mee met de harmonica- en accordeondag. Fenomenaal hoe veel meer dan 150 deelnemers blijmoedig of melancholisch gestemd met hun “trekzakken” komen spelen in Vroomshoop. Ook al zijn dat kleine cafeetje en ook die haven er niet meer, we maken nergens meer een punt van. We gaan puur genieten van mooie feestweken in ons Vroomshoop. Den Ham steekt ons de helpende hand toe met een indrukwekkend historisch schouwspel. Dat mag best historisch genoemd worden en Brink en Kanaal gaan samen en overbruggen tijden en tegenstellingen van weleer. Dat is voltooid verleden tijd en we zoeken eendrachtig wat ons bindt en niet wat ons scheidt. En zoiets geeft altijd (Vrooms)hoop.